Ποιος χέζεται σήμερα για την Ιστορία;

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

 ------------------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

------------------------------------

 Στους χρόνους της Τουρκοκρατίας τις έλεγαν «καπάκια». Μάλιστα με τον τίτλο αυτό («Τα καπάκια» – Εκδόσεις Καστανιώτη) έχει γράψει μια σχετική μελέτη ο Κωστής Παπαγιώργης αναφερόμενος στις ιδιαίτερες συμφωνίες Κλεφτών και Αρματολών με τους Οθωμανούς πασάδες, επικεντρώνοντας σ’ αυτά που είχαν άμεση σχέση με την τριανδρία Μαυροκορδάτου – Νέγρη – Κωλέττη και τους κλέφτες/αρματολούς Γ. Βαρνακιώτη, Γ. Καραϊσκάκη και Οδυσσέα Ανδρούτσο. Ο λιγότερα μυημένος στην Ιστορία, που αναζητά κάτι πιο εύπεπτο, μπορεί να βρει πληροφορίες και στο βιβλίο «Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας» του Θεόδωρου Δ. Παναγόπουλου (εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ).

 Αν η τριανδρία Μαυροκορδάτου – Νέγρη – Κωλέττη είχε αφήσει τους επαναστατημένους οπλαρχηγούς να πολεμήσουν τον Τούρκο, η επανάσταση θα είχε λήξει από το 1823 και η μοίρα του νέου κράτους θα ήταν διαφορετική. Δυστυχώς η Ιστορία δεν γράφεται με «αν» και η επανάσταση έληξε πέντε χρόνια αργότερα, αφού πληρώθηκε με πολύ αίμα και αφού φαγώθηκαν άπειρες αγγλικές λίρες, με το νέο κράτος να ξεκινά τη ζωή του μέσα στην εξάρτηση από τους προστάτες του. Και βέβαια, αν δεν ήταν αυτοί (προστάτες) και τα δάνειά τους, ίσως ακόμα να ζούσαμε στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Τα «καπάκια», λοιπόν, οι ιδιαίτερες συμφωνίες. Που έχουν μείνει, έκτοτε, και σαν έκφραση (τα κάνανε καπάκια), αλλά και σαν πράξη (συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ).  Με τους ΣΥΡΙΖΑίους να στηρίζουν ομόφωνα τον Πάνο Καμμένο, αλλά όχι και τον Δημήτρη Καμμένο. Και βέβαια, με τους Ν. Δημοκράτες να πυροβολούν ομαδικά τον Πάνο Καμμένο, αλλά όχι και τον Δημήτρη Καμμένο. Γιατί; Η ψυχή τους το ξέρει και οι μεταξύ τους συμφωνίες, που πιστεύω πως υπάρχουν. Διαφορετικά, τι έκανε τους βουλευτές τής Ν.Δ. να μην καταψηφίσουν τον Δημήτρη Καμμένο, έναν βουλευτή που έχει κατηγορηθεί για πολλές από τις αντιλήψεις του;

Τι ήταν αυτό που έκανε τον εμπειροπόλεμο Γώγο Μπακόλα να φερθεί προδοτικά στη μάχη τού Πέτα (4 Ιουλίου 1822); Ποια ήταν αυτά που κυριαρχούσαν στο διεστραμμένο μυαλό τού Μαυροκορδάτου; Γιατί στο Πέτα, στις πιο κρίσιμες ώρες τής μάχης, αδιαφόρησαν αρκετοί οπλαρχηγοί μεταξύ των οποίων ο Γιατράκος, ο Βαρνακιώτης, ο Καρατάσος;

Γιατί βουλευτές που αναγνωρίζουν ως αρχηγό τους τον Κυριάκο Μητσοτάκη και συντάσσονται με την προσπάθεια ανανέωσης του κόμματος, έκαναν ένα βήμα πίσω και, δήθεν λόγω κάποιας κοινοβουλευτικής παράδοσης, ψήφισαν αυτόν που έχει ξεσηκώσει τόσο θόρυβο με τις αντισημιτικές, ομοφοβικές και λοιπές ρατσιστικές δηλώσεις του;

Καπάκια τότε, καπάκια τώρα. Να γιατί είναι χρήσιμη η μελέτη της Ιστορίας.

Και καλά, για τότε η Ιστορία έχει πολλές δικαιολογίες. Αγράμματοι, πεινασμένοι οι αγωνιστές, ούτε από πολεμικές τακτικές ήξεραν, ούτε καλά - καλά  γνώριζαν ποια ήταν η ιστορική τους ευθύνη. Άλλωστε για έναν που μελετά σχολαστικά την Ιστορία, είναι γνωστές οι συνήθειες και οι τακτικές των Αληπασαλήδων. Αλλά για σήμερα; Ποιες δικαιολογίες ευσταθούν για τη συμπεριφορά των βουλευτών της Ν.Δ. που υπερψήφισαν τον Δημήτρη Καμμένο, έναν βουλευτή που και στηρίζει την κυβέρνηση, και προκαλεί με τις ιδέες του;

 Βέβαια, δικαιολογίες δεν απαιτούνται για την ανάθεση των νομικών υποθέσεων του πρωθυπουργικού γραφείου στην τέως πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Στην περίπτωση αυτή όλα είναι ξεκάθαρα: Δικός μας άνθρωπος. Το «υπερκομματικός» που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν ανώτατο δικαστικό λειτουργό, πήγε περίπατο από την εποχή της ανάληψης των καθηκόντων της κ. Θάνου. Αναδρομικά. Αναδρομικά ‘‘καπάκια’’, λοιπόν και ας ωρύονται φίλοι και εχθροί. Που όμοιά τους θα δούμε και άλλα. Μπορεί να δούμε για παράδειγμα τον κ. Πολάκη εκτός κυβέρνησης, αλλά παρά τω πρωθυπουργώ σε ρόλο πρώτο. Ή τον κ. Καμμένο υπουργό δικαιοσύνης για να ξεπλύνει την μπουγάδα με τον ισοβίτη.

Σενάρια; Γιατί όχι.

Εδώ έστηναν σενάρια για το παράλληλο νόμισμα και το είχαν εμφανίσει ως δήθεν σκέψη ενός ανθρώπου. Τα πράγματα είναι απλά: Δεν ‘‘τελειώνεις’’ τους αντιπάλους σου παίζοντας στα φανερά. Πρέπει να επιστρατεύσεις όλους τους δαίμονες για να πετύχεις την καταστροφή. Και πάλι η ιστορία έρχεται να μας το διδάξει. Τρανό παράδειγμα η συμμαχία Κουντουριώτη, Μαυροκορδάτου, Νέγρη, Κωλέττη, εναντίον του Κολοκοτρώνη και των άλλων αγωνιστών της Πελοποννήσου.

 Αλλά, ποιος χέζεται σήμερα για την Ιστορία;