Από τον Κουρή στον Καλογρίτσα…

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ
(Δημοσιεύθηκε στην έντυπη Larissa net στις 23-9-2016)

  Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

Εντελώς τυχαία, κάνοντας αυτό που στα καθημερινά ελληνικά ονομάζουμε ‘‘ζάπινγκ’’, εμφανίστηκε στα μάτια μου το κανάλι της Βουλής, αυτού του φιλόπτωχου ιδρύματος με τους 300 αναξιοπαθούντες εθνοπατέρες και τους κάπου 2.000 εξυπηρετητές των εθνοπατέρων, στο οποίο συνεισφέρουμε όλοι οι ηλίθιοι Έλληνες (γιατί οι έξυπνοι αποφεύγουν κάτι τέτοιο ως μονίμως φοροδιαφεύγοντες), για να κάνει την ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη.

Συνήθως, αν κατά λάθος εμφανιστεί στα μάτια μου το κανάλι της Βουλής, πιέζω άλλο πλήκτρο, επιχειρώντας να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου στα όρια της ‘‘εθνικής μοναξιάς’’ όπως τραγουδούσε κάποτε ο Μητροπάνος. Τούτην την φορά όμως, ως μαγεμένος, δεν πάτησα άλλο πλήκτρο γιατί στα μάτια μου εμφανίστηκε ο Κουρής, που με συνεταίρο τον Γιαννίκο είχαν τύχει για λογαριασμό του ALTER μιας δανειοδότησης ύψους 220 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία υπήρξαν δανεικά και αγύριστα!

Όχι, δεν αλλάζεις εύκολα κανάλι όταν στην οθόνη ο ένας και μοναδικός κ. Κουρής δίνει μαθήματα ηθικής κι εξηγεί σε μια δεκάδα βουλευτές της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, με ποιον τρόπο ο ίδιος κρατήθηκε… μακριά από την διαπλοκή. Ποιος; Ο γεννήτορας του αυριανισμού στην χώρα μας, η κατ’ εξοχήν ενσάρκωση του εκβιασμού και της κίτρινης προπαγάνδας…

Διακόσια είκοσι εκατομμύρια (και όχι μόνο) είναι αυτά κύριοι δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί συμπολίτες μου, που έχετε χάσει τον ύπνο σας (κι εγώ μαζί μ’ εσάς) για 30 ή 50, ή 100 χιλιάρικα στις Τράπεζες.

Διακόσια είκοσι ολοστρόγγυλα εκατομμύρια που δόθηκαν χωρίς καμιά εγγύηση στον κ. Κουρή και στην παρέα του, με μόνη υποθήκη τις ταινίες του καναλιού. Δηλαδή, βάζω εγγύηση την τηλεοπτική σειρά ‘‘Διακοπές στα ελληνικά μπορντέλα’’ παίρνω 20 εκατομμύρια δάνειο. Βάζω εγγύηση τη σειρά ‘‘Ένα μπορντέλο που δεν ήθελε να καταντήσει σαν την Ελλάδα’’, παίρνω άλλα 40 εκατομμύρια δάνειο. Ούτως ή άλλως όσα εκατομμύρια κι αν δανειστώ, ο Έλληνας φορολογούμενος θα τα πληρώσει. Εγώ, ο Κουρής, δηλαδή, θα είμαι σ’ ένα νησί και θα καλλιεργώ τριανταφυλλιές για να κάνω μαρμελάδες από τα πέταλά τους. Είπατε τίποτα;

Για να επανέλθουμε στο θέμα.

Ο Κουρής, λοιπόν, έκανε μάθημα ηθικής στους βουλευτές. Και μεταξύ άλλων μιλούσε για δανεισμούς, όχι μόνο 220 εκατομμυρίων, αλλά πολλαπλάσιων, από άλλα κανάλια και άλλες επιχειρήσεις, που με παρεμβάσεις και προστασίες πολιτικών χορηγούσαν οι τραπεζίτες, έτσι ώστε οι τράπεζες έσκασαν και ήρθαν τα μνημόνια. Φυσικά όλα αυτά χωρίς ονόματα, απλά και μόνο χαρακτηρισμούς του τύπου «πολιτικός που ήταν στα πράγματα» ή «ισχυρό πολιτικό πρόσωπο», ή «η παρέα του Σημίτη». Και οι βουλευτές της Εξεταστικής έδειχναν έκπληκτοι, σαν να έλεγαν: ‘‘Πω, πω… τι γινόταν στην Ελλάδα;;; Απίστευτο!!’’

Δεν έκλεισα αηδιασμένος την τηλεόραση. Ήπια όλο το πικρό ποτήρι. Άκουσα όλα τα ονόματα που ανέφερε ο Κουρής: Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος, Βγενόπουλος, Μαρινάκης, Σάλλας, Κοντομηνάς, Γιαννίκος… Άκουσα κάθε είδους ξεδιαντροπιά, που αν την απασφαλίσεις πετάγονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, τα οποία έχουν γίνει ιδιωτικές περιουσίες από λίγες δεκάδες ανθρώπους, ενώ καλούνται να τα ξεχρεώσουν κάποια εκατομμύρια Έλληνες.

Γιατί;

Γιατί πίσω από το κράτος βιτρίνα, αυτό που συναντάμε εγώ κι εσείς, υπάρχει ένα άλλο κράτος, τεράστιο, ανίκητο, βρομερό κι εγκληματικό. Το κράτος των πολιτικών – τραπεζικών – επιτήδειων επιχειρηματιών. Αυτό το κράτος που σήμερα λέει πως ο Μαρινόπουλος έχει τόσα εκατομμύρια δανεισμό, τόσα χρωστά σε εισφορές, τόσα εκεί, τόσα πιο πέρα. Όχι δεν τα χρωστά ο Μαρινόπουλος, ο Κουρής, ο Γιαννίκος. Αυτοί όμορφα και καλά ζουν στις μυθικές τους περιουσίες, ακόμα κι αν τύχει και μπουν φυλακή. Εμείς τα χρωστάμε. Αυτοί έτρωγαν και τρώγουν. Εμείς πληρώνουμε. Δεν τα φάγαμε μαζί κ. Πάγκαλε, όπως είπε το βρομόστομά σας. Εσείς και τα φιλαράκια σας τα φάγατε κι εμείς τα πληρώνουμε.

Πάμε όμως παρακάτω.

Δεν υπάρχει παρακάτω, γκρεμός είναι, που μέσα του έχουμε πέσει όλοι μας, ενώ έξω βρίσκονται οι παραπάνω που είπαμε: Πολιτικοί – τραπεζίτες - επιτήδειοι επιχειρηματίες. Αυτοί παρακολουθούν το θέαμα και γελούν…

Όπως ο κ. Καλογρίτσας. Ο κ. Τίποτα που έγινε μέγας και τρανός με άλλου κόλλυβα και πλέον σαρκάζει όλους όσοι προσπαθούν να ρίξουν φως στις κατάμαυρες δραστηριότητές του, άσχετα αν αυτός δηλώνει ‘‘κόκκινος’’. Άλλωστε πάντα πωλούσε το ‘‘κόκκινο’’ στη χώρα μας, από τον κόκκινο Δεκέμβρη μέχρι το κόκκινο ταγκό…

Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τ’ άλλα είναι στάχτη στα μάτια ενός λαού που θέλει να κοιμάται και είναι προορισμένος – μέσα στην ημιμάθειά του – να υπομένει την ανηθικότητα ενός τεράστιου συστήματος που ζει με την διαπλοκή. Είναι ο ίδιος λαός που έμπαινε στα πούλμαν από τα Χανιά για να ‘‘κάνει ντόρο’’ και να κουνήσει πλαστικές σημαίες στον ‘‘αρχηγό’’ που μιλούσε στη Λάρισα, αραδιάζοντας το ένα ψέμα πίσω από το άλλο. Ο ίδιος λαός που επαινεί άδικα και καταδικάζει δυο φορές άδικα, έχοντας για δικαιολογία το ‘‘και οι άλλοι τα ίδια έκαναν…’’

Από τον Κουρή και τον Γιαννίκο στον Καλογρίτσα, λοιπόν.

Λαμπρός ο δρόμος της λάσπης…