Τα βράδια σ’ έπαιρνα απ’ το χέρι, ΛΟΓΟΣ τρίτος - Α28.

Α28.

Λέξη με λέξη ύφαινα τη ζωή
ανάσα - ανάσα σού στόλιζα το μέτωπο.

Τα βράδια σ’ έπαιρνα απ’ το χέρι,
σε πήγαινα σε ξεχασμένες γέφυρες,
στις ακροθαλασσιές της σιωπής μας.

Σε ξεναγούσα σε αρχαίες πολιτείες,
σου έδειχνα τα κιονόκρανα
και τις σπασμένες μετώπες...

Σκαρφάλωνα στις πιο ψηλές κορφές
ανοίγοντας τα χέρια
για να σου δείξω το πλάτος της αγάπης.

Μάζευα χαλικάκια από ακτές ξεχασμένες,
φύκια για να στολίσω το πορτρέτο σου...

Κι εσύ...
Αμήχανα έπαιζες τα δάχτυλα
σαν γέμιζα δυό μάτια με την παρουσία σου,
σαν γέμιζα δυό βότσαλα με την ανάσα σου...
σαν έλεγα πως:

θά ’σαι απ’ τα έργα
που δεν αρκούν δυό πινελιές
και μια χουφτίτσα χρώμα.