Πού ονειροπολούσες; - ΛΟΓΟΣ τρίτος - Α24.

Ποιος άνεμος φιλούσε τα μαλλιά σου
τις ώρες που κραύγαζαν οι φλέβες μου,
τις ώρες που ξεψυχούσε η αγωνία στα ματόκλαδα;

Ποιες σκόνες έκαναν τα μάτια μου να τσούζουν,
τις ώρες που ξέθαβα τις εικόνες σου,
τις ώρες που έστρωνα για σεντόνι μου τις θύμησες
και καρτερούσα να φανείς όπως σε όραμα;

Πού ονειροπολούσες;
Πού ταξίδευες;
Πού οδοιπορούσες;

Τώρα παίρνει το σχήμα σου η σιωπή
και τη λαλιά σου τα ποτήρια.

Στους τοίχους ζωγραφίζεται το χθες
κι ένα καράβι όλο συντρίμμια.

Στους τοίχους πιάνω και κρεμώ
τις ξεφτισμένες νύχτες...