Γυμνό κορμί, γυμνό λεπίδι (ΛΟΓΟΣ τρίτος - Α18)

Να τραγούδησε, άλλος, τα μάτια σου;
Να φίλησε , άλλος,
τα χορταριασμένα σου μονοπάτια;
Στις ανελέητες νύχτες
νανούρισε, άλλος, τα όνειρά σου;

Γυμνό κορμί - χελιδονόψαρο
αφημένο στα χέρια σαν σπασμένο σκαρί σ’ ακρογιάλι απάνεμο,
γυμνό κορμί - προσευχητάρι των χειλιών,
λατρεμένο μέχρι τα έσχατα όρια,
γεννημένο εκεί που αρχίζει ο κόσμος,
ίσως δε μάθεις ποτέ πόσες φορές σε ζωγράφισα,
πόσες φορές πετροβόλησα τις σημαίες μου για να σ’ αγγίξω.

Χελιδονόψαρο
γυμνό λεπίδι στις αισθήσεις μου,
μισόκλειστο ματόκλαδο
ταξιδεμένο στις γραμμές της παλάμης μου,
στη διαθλώμενη απ’ τα φώτα βροχή,
στα διαρκώς πυρακτωμένα χείλη μου,
ίσως δε μάθεις ποτέ
πόσες φορές στ’ ακρόπρωρα σκάλισα τα μάτια σου,
ίσως δε μάθεις ποτέ
πόσες φορές με κόκκινο έβαψα τις λαχτάρες μου.

Γυμνό κορμί
πάναγνο στο χθες, στο τώρα, στο αύριο
προορισμένο να ζήσεις πέρα απ’ την αβεβαιότητα,
προορισμένο να τραγουδιέσαι από καημούς λοστρόμων,
να φωτίζεσαι από μοναχικά κεριά σε σφαλισμένες κάμαρες,
ίσως δε μάθεις ποτέ τ’ αλφαβητάρι των ματιών μου.

Ποτέ δε μάθεις πόσες νύχτες ανίχνευα
στον ιδρώτα της παλάμης μου την αγωνία σου.