Προβοκάτσιας προλογικά…

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

 ------------------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

------------------------------------

 Δυο-τρεις μέρες μετά τη συζήτηση στη Βουλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια (που μόνο γι’ αυτήν δεν συζήτησε ο κ. Πρωθυπουργός, αλλά έστρεψε τη συζήτηση στην υπόθεση Siemens και την υπόθεση Αυγενάκη), την απάντηση στον κ. Τόσκα και τον κ. Πρωθυπουργό έδωσαν οι πυροβολισμοί κατά των αστυνομικών που ήταν σε υπηρεσία στα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο κέντρο της Αθήνας.

Ειρωνεία τής τύχης; Που σημαίνει σύμπτωση; Χλευασμός των διαβεβαιώσεων του κ. υπουργού και του κ. Πρωθυπουργού; Χλευασμός τής Αστυνομίας και χτύπημα ανταπόδοσης για τη σύλληψη του δράστη των τρομοφακέλων; Ποιος το ξέρει; Ένα, όμως, είναι γεγονός: Η επαναφορά από τη μνήμη παρόμοιων πράξεων και η διαβεβαίωση της κοινωνίας ότι ‘‘τα παιδιά’’ είναι εδώ. Και ‘‘τα παιδιά’’ είναι εδώ γιατί ξέρουν πως ακόμα κι αν συλληφθούν, θα βρεθούν πολλοί από τον πολιτικό κόσμο που θα σπεύσουν να τα υπερασπιστούν, όπως παλιότερα η Μελίνα είχε υπερασπιστεί τον Μαζοκόπο, και όχι μόνο η Μελίνα, και όχι μόνο τον Μαζοκόπο.

Αλλά δεν χρειάζονταν οι πυροβολισμοί για να στοιχειοθετηθεί το αυτονόητο της ειρωνείας. Αρκούν οι έξοδοι από το Πολυτεχνείο των ομάδων που κάνουν πλάκα στην πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας, αναστατώνοντας τα Εξάρχεια, η οποία και δεν τολμά ν’ αγγίξει ‘‘τα παιδιά’’, που με κάποιες διμοιρίες της θα είχαν εξαφανιστεί. Ποιος διστάζει να τα αγγίξει και γιατί; Είναι παράλογο που αναρωτιέμαι μήπως ‘‘τα παιδιά’’ είναι παιδιά κάποιων που δεν πρέπει ν’ αποκαλυφθούν;

Είναι γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια τεράστια σαλάτα με διαφορετικά υλικά. Από το κάποτε ένδοξο ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέχρι τους αποσκιρτήσαντες κομμουνιστές, προοδευτικούς αριστερούς και ένα πλήθος στελεχών διαφορετικών ιδεοληψιών, που την ώρα της συνάντησης του κ. Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, δηλώνουν την επιθυμία τους να διώξουν τους Αμερικανούς από τη χώρα. Σ’ αυτήν τη σαλάτα υπάρχουν και οι συμπαθούντες, εκείνοι που θεωρούν απαραίτητο να γίνονται επεισόδια στα Εξάρχεια, έτσι για να μην ξεχνάμε την επαναστατική δράση, που σημαίνει κάψιμο περιουσιών και παρόμοιες ενέργειες.

Επίσης να μην ξεχνάμε τη λέξη ‘‘προβοκάτσια’’, όρος ιδιαίτερα θολός αφού ως δράστες χαρακτηρίζει όλους τους αντίθετους με τη δική μας άποψη, οι οποίοι παράγουν πράξεις για να εκθέσουν το αλάθητο της κυβέρνησης. Ποιοι είναι οι αντίθετοι; Μα αυτοί που απειλούν την εξουσία μας. Όχι οι αντίθετοι με τις ιδεοληψίες μας, αλλά οι συγκεκριμένοι διεκδικητές τής εξουσίας∙ στην προκειμένη περίπτωση η Ν.Δ..

Μ’ αυτά και μ’ αυτά πορευόμαστε. Με το βήμα τής σαρανταποδαρούσας, που ξαφνικά έγινε σύμβολο και διασημότητα εξαιτίας του υπουργού Τσακαλώτου. Ο κύριος αυτός προσπαθεί καθημερινά με άσχημα και τσαλακωμένα ελληνικά, να μας πείσει πως δεν είναι του κόσμου τούτου. Δεν έχει σημασία, δε, πως κάποιοι δεν πείθονται. Σημασία έχει ότι πείθεται ο κ. Πρωθυπουργός. Και βέβαια, αφού πείθεται, υπογράφει με… βαριά καρδιά τα μέτρα τής εξόντωσής μας, ενώ λίγο μετά, με χαρωπή καρδιά, επιχειρεί να μας πείσει πως κάποιοι κακοί ανάγκασαν τόσο αυτόν, όσο κι εμάς να χορέψουμε τον χορό τού Ζαλόγγου, απ’ τον οποίο βέβαια χορό, αυτός διασώζεται.

Πάντα διασώζεται ο κ. Πρωθυπουργός. Είναι καλός παίκτης τής πολιτικής σκακιέρας. Άλλωστε πίσω του υπάρχει ένα λευκό παρελθόν. Ενώ οι άλλοι πίσω τους έχουν σαράντα χρόνια μαύρου παρελθόντος. Μίζες, συναλλαγές, ύποπτες διασυνδέσεις. Έχουν έναν Τσοχατζόπουλο, ως εκπρόσωπο, να κρατά τη σημαία της διαπλοκής…

Μόνο, που παρότι μαύρο το παρελθόν, έχει να δείξει μια Ελλάδα που αναμορφώθηκε, αλλά και μια ευημερία ιδιαίτερα ελκυστική. Παρά τα λάθη των πολιτικών που διακυβέρνησαν τη χώρα, η πρόοδός της υπήρξε αλματώδης, γιατί κάποιοι πολιτικοί  - που δεν ήταν σαν τον Τσοχατζόπουλο - είχαν και όραμα, και θέληση. Ήταν, όμως, πολιτικοί που ήξεραν να βρίσκονται κοντά στα όνειρα του λαού και πίστευαν πως η ανάπτυξη δεν προκύπτει με την υπερφορολόγηση των πάντων, ιδιαίτερα με την αφαίμαξη των ασθενέστερων.

Και ο κ. Τσακαλώτος το ξέρει. Το είχε δηλώσει βέβαια και στο παρελθόν, όταν με τυμπανοκρουσίες έλεγε: «Αν το αφορολόγητο πέσει κάτω από τα 9.100 ευρώ, εγώ θα πάω στο Μαξίμου και θα παραιτηθώ στον Τσίπρα. Μετά θα πάω στη Βουλή και θα καταψηφίσω». Και το αφορολόγητο το έριξε ο ίδιος, και στον Τσίπρα δεν πήγε να παραιτηθεί, και στη Βουλή λέει πάντα «Ναι σε όλα». Κατά τα άλλα, ‘‘φοράει παντελόνια’’, που λέει και ο λαός.

Ας είναι…

Επί του παρόντος επείγει ν’ αποδειχθεί η προβοκάτσια…