Η μιζέρια έχει πάντα πιστούς…

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

-------------------------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

-------------------------------------------

Πηγαίνοντας για την Αγιά, στο ύψος του χωριού Δήμητρα, ο δρόμος κάνει μια μικρή παρέκκλιση. Κάποια βυζαντινά λείψανα ‘‘ανάγκασαν’’ τον δρόμο να κάνει αυτήν τη μικρή παράκαμψη. Και ορθά. Δεν μπορεί ό,τι αρχαίο βρίσκουμε στον δρόμο μας να το ισοπεδώνουμε. Η αρχαιότητα είναι η μεγάλη μας κληρονομιά, που πρέπει να τη σεβόμαστε και όχι μόνο.

Γι’ αυτό το ‘‘και όχι μόνο’’ ο προβληματισμός και ο λόγος. Γιατί τα βυζαντινά λείψανα βρέθηκαν, σίγουρα καταγράφηκαν και… Και εγκαταλείφθηκαν. Χορτάριασε το τόπος γύρω τους και οι περισσότεροι περνούν πλάι τους χωρίς να ξέρουν τι είναι. Από αξιοποίηση: Μηδέν.

Σίγουρα γι’ αυτήν την αρνητική αξιοποίηση δεν φταίνε οι αρχαιολόγοι. Τα κονδύλια άλλοι τα βγάζουν. Τα χρήματα άλλοι τα δίνουν. Όπως και τους νόμους άλλοι τους σχεδιάζουν και τους ψηφίζουν. Και αυτοί οι άλλοι πρέπει ν’ αναζητηθούν αλλού. Στις πολιτικές ηγεσίες. Τελεία και παύλα.

Γεράκι - Τόπος κατάλληλος για βοσκές προβάτων.

 Στον Πάρνωνα, λίγο έξω από ένα γραφικό χωριό, τον Κοσμά, υπάρχουν τα ερείπια μιας ολόκληρης βυζαντινής πολιτείας. Το Γεράκι είναι ο ‘‘μικρός Μυστράς’’ της Λακωνίας, χτισμένο στα ερείπια της αρχαίας αχαϊκής πόλης Γερόνθραι. Το μεσαιωνικό κάστρο του, που δεσπόζει σε γειτονικό λόφο με πανοραμική θέα, οικοδομήθηκε τον 13^ο αιώνα, όταν η περιοχή είχε παραχωρηθεί στον Φράγκο βαρόνο Γκυ ντε Nιβελέ, μετά τη Δ' Σταυροφορία. Στα κατοπινά χρόνια πέρασε στην κυριαρχία των Βυζαντινών, των Τούρκων και των Ενετών. Οι ιστορικές βυζαντινές εκκλησίες του είναι μοναδικά δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Ο χώρος, όμως, είναι πρόσφορος για βόσκηση αμνοεριφίων. Εγκαταλειμμένος όπως εκατοντάδες άλλοι αρχαιολογικοί χώροι που περιμένουν υπομονετικά την ανάδειξή τους, έτσι ώστε να γίνουν σημεία έλξης και των τουριστών, αλλά και όσων θέλουν να προσεγγίσουν την ελληνική ιστορία.

Οι σκέψεις αυτές μ’ επισκέφθηκαν καθώς παρακολουθούσα τις εξελίξεις στο Ελληνικό. Άλλα ρεπορτάζ μιλούσαν για ανύπαρκτες αρχαιότητες, άλλα για μη αξιοποιήσιμες, άλλα πως δεν έγινε αυτοψία στο χώρο, άλλα για κατάφορη παραβίαση του χώρου. Συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, συζητήσεις επί συζητήσεων. Να έχουμε να λέμε, δηλαδή.

Δεν διάβασα, όμως, κανένα άρθρο που να μιλά για το ποιες αρχαιολογικές εργασίες έγιναν τόσα χρόνια στον συγκεκριμένο χώρο. Προφανώς δεν υπήρξαν κονδύλια για την ανάδειξή του ή δεν ήταν στις προτεραιότητες του αρμόδιου υπουργείου. Δεν διάβασα πουθενά για το πόσοι επισκέφθηκαν τον συγκεκριμένο αρχαιολογικό χώρο. Και είναι φυσικό να μην γίνεται αναφορά, αφού ο χώρος δεν είναι επισκέψιμος, κάτι δηλαδή σαν τα βυζαντινά λείψανα στη δική μας Δήμητρα.

Όλα είναι υπόθεση πατριδογνωσίας. Η αξιοποίηση των αρχαιοτήτων που θα βρεθούν κατά την εκσκαφή ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης δεν δίνει ψήφους σε κανέναν τοπικό βουλευτή, όπου κι αν αυτά βρίσκονται. Αντίθετα, κάποιοι διορισμοί δίνουν. Η ανασύσταση της ΕΡΤ σίγουρα έδωσε και θα δώσει ψήφους. Κι ας επικρατεί στα υψηλά της κλιμάκια εμφύλιος πόλεμος. Όχι πως δεν είναι χρήσιμο ένα κρατικό κανάλι για κάτι πιο ποιοτικό από την μπαζοβροχή που επικρατεί στα ιδιωτικά κανάλια. Άλλο όμως το πιο ποιοτικό, άλλο το κομματικό – προπαγανδιστικό. Γιατί είναι αφελές κάποιος να ισχυριστεί ότι η ΕΡΤ επανασυστήθηκε με κανόνες τού υπερκομματικού. Η ύβρις είναι πως και η νέα ΕΡΤ έχει χτιστεί με όλα τα σαθρά υλικά του παρελθόντος και με το ίδιο αγίασμα: Τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων.

Βέβαια στις αρχαιότητες η κομματικοποίηση δύσκολα βρίσκει εφαρμογή. Απαιτεί πολλές διεργασίες. Γι’ αυτό και η εμπλοκή στο Ελληνικό.

Όμως βρισκόμαστε στο 2017, δηλαδή σε μια εποχή που απαιτεί φωτεινά μυαλά και γενναίες αποφάσεις. Σήμερα κανείς δεν δικαιούται να κλείνει τα μάτια στις προκλήσεις του μέλλοντος. Πολύ περισσότερο εκείνος που μιλά για βροχή επενδύσεων και αναπτυξιακά θαύματα. Πρώτα αυτός θα πρέπει να κατανοήσει πόσο μεγάλη γελοιότητα είναι να μιλάς για τις υποθέσεις αυτές, όταν οι υποτακτικοί σου ανακαλύπτουν δάσος στο πρώην αεροδρόμιο, πόση θρασύτητα απαιτείται να μιλάς για Παιδεία με το Πολυτεχνείο να έχει καταντήσει άντρο ναρκομανών και μπαχαλάκηδων, πόση αλητεία χρειάζεται να ευλογούνται οι ομάδες φοιτητών που εξευτελίζουν και τρομοκρατούν καθηγητές…

Η μιζέρια είναι έξοχο συστατικό λαϊκισμού. Η δειλία ακόμα ένα. Ο στρουθοκαμηλισμός άλλο ένα. Οι ανίερες συμμαχίες μια τεράστια ομπρέλα που κρύβει τον ήλιο. Σε μια Ελλάδα που έχει ανάγκη μόνο τον Ήλιο.