Οι αγρότες, οι δρόμοι και τ’ άλλα συναφή…

 ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

 (Δημοσιεύθηκε στη Larissanet στις 22-1-2016)
  

Η λέξη «αγρότης» από όσα ενθυμούμαι σημαίνει πολλά, ανάλογα με ό,τι συμφέρει σ’ αυτόν που την αναφέρει.

Ας πούμε πως για κάποιους σημαίνει αυτόν που κλείνει τους δρόμους σε περιόδους που τα τρακτέρ δεν χρειάζονται στα χωράφια.

Να πούμε πως για κάποιους άλλους σημαίνει αυτόν που προσπαθούσε να καρπωθεί όσο δυνατόν περισσότερες επιδοτήσεις και να τις εκμεταλλευτεί ανάλογα.

Να πούμε και πως για κάποιους σημαίνει και αυτόν που απασχολούσε αλλοδαπούς στα χωράφια του, εκμεταλλευόμενος την άτυχη μοίρα και τη φτώχεια τους.

Ας πούμε, επίσης, πως για κάποιους άλλους ή και για πολλούς από τους παραπάνω σημαίνει αυτόν που δημιούργησε συνεταιρισμούς, αλλά που στο τέλος τους καταχρέωσε και άφησε πίσω του σκοπιμότητες και άλλα δεινά.

Πριν ένα χρόνο και κάτι, για τον κ. πρωθυπουργό σήμαινε το παντεσπάνι στο πρόγευμά του, τότε που ανεβασμένος σε καρότσα αγροτικού δήλωνε την συμπαράστασή του στον αγώνα τους και τους καλούσε σε διαρκή εξέγερση γιατί οι αμαρτωλές κυβερνήσεις ήθελαν να του πιούν το αίμα.

Οι καιροί άλλαξαν όμως και το παντεσπάνι μούχλιασε. Ίσως και τώρα επιχειρήσει να πάει με καρότσα αγροτικού – αφού οι αγρότες αρνήθηκαν να δεχτούν την πρόσκλησή του – και ανάμεσα σε μια λεγεώνα δικών του να εμφανιστεί εκ τους ασφαλούς σε κάποιο από τα μπλόκα και διαμαρτυρηθεί κι αυτός κατά των μέτρων που σκοπεύει να νομοθετήσει η κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως, θα ισχυριστεί για μια ακόμα φορά, τα μέτρα αυτά δεν απηχούν τις απόψεις του, αλλά ως κατεχόμενος από τους δανειστές πραγματοποιεί τις επιθυμίες τους.

Βέβαια αυτούς τους δανειστές έναν χρόνο πριν απειλούσε να τους περάσει από τη μηχανή του κιμά, τον οποίο κιμά, ως 13^ο μισθό ή σύνταξη θα πρόσφερε στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό.

Ας τ’ αφήσουμε αυτά και ας πάμε λίγο πιο βαθειά. Αν υποθέσουμε πως όλα τα παραπάνω ισχύουν σε σχέση με τη λέξη «αγρότης», σκέφτομαι πως για να έχουν συμβεί κάποιος τα ανέχθηκε, κάποιοι τα ενέκριναν, κάποιος και κάποιοι τα καλλιέργησαν για τις δικές τους σκοπιμότητες. Πρώτιστα εκμεταλλεύτηκαν τον αγρότη και στη συνέχεια τον εξυπηρέτησαν.

Στην περίπτωση του σημερινού πρωθυπουργού ακόμα βρισκόμαστε στο πρώτο, στην εκμετάλλευση δηλαδή, στο στάδιο που απέσπασε την ψήφο τους δηλώνοντας την συμπαράστασή του στον τότε αγώνα τους. Το δεύτερο στάδιο προς το παρόν συναντά εμπόδια και βγάζει τον αγρότη στους δρόμους, καταχείμωνο. Θα ξεπεραστούν τα εμπόδια, γιατί αν δεν ξεπεραστούν οι εκλογές είναι και πάλι μονόδρομος. Πώς θα ξεπεραστούν; Κάποιοι θα βρουν τον τρόπο. Εκτός αν βρουν άλλον τρόπο, δηλαδή και πάλι εκλογές και πάλι πρώτο κόμμα για να ποδοπατήσουν την Ευρώπη των δανειστών και να χορέψουν το Δ.Ν.Τ. στο ταψί. Συνταγή που εφαρμόστηκε μ’ επιτυχία τον Σεπτέμβριο.

Αλλά ας ξαναγυρίσω στην λέξη «αγρότης» γιατί αφού υπογράφω αυτές τις γραμμές θα πρέπει να καταθέσω και την προσωπική άποψη.

Χρόνια τώρα τα λαχανικά μου τα προμηθεύομαι από τις λαϊκές αγορές. Τα πρόσωπα που συναντώ ως παραγωγούς, τα θυμάμαι με ρυτίδες, με χέρια σκασμένα και τραχιά, όρθια πίσω από έναν πάγκο που τον έχουν στήσει αξημέρωτα.

Χρόνια τώρα κάθε που η φύση αγριεύει, θυμάμαι, να τους βλέπω στις τηλεοράσεις να δείχνουν την χαμένη τους παραγωγή, να μιλούν για αποζημιώσεις που βρίσκονται στην αναμονή. Πώς ν’ αντιπαλέψεις την φύση; Πώς να τα βάλεις με το χαλάζι, την ξηρασία, την παγωνιά. Θυμάμαι πρόσωπα τσακισμένα, μάτια γεμάτα απόγνωση;

Και βέβαια υπάρχει, πέρα από αυτά που ανακαλεί η μνήμη και η γνώση. Γιατί δεν είναι δύσκολο να πεισθεί κανείς πως η αγροτιά της χώρας είναι μια τεράστια παραγωγική δύναμη που μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε χρυσορυχείο, αρκεί έξυπνες και στοργικές πολιτικές να συνεισφέρουν και να πράξουν τα αυτονόητα. Στην περιοχή μας μια ομάδα φιλόπονων αγροτών με δυναμική καθοδήγηση δημιούργησε την πρωτοπόρα «ΘΕΣγη» και την εκπληκτική «ΘΕΣγάλα», κόντρα σε κάθε αντιξοότητα που παράγει η κρατική μηχανή.

Στην χώρα μας οι αμπελουργοί – οινοποιοί, επίσης κόντρα στην αδηφάγο γραφειοκρατία καλά βολεμένων αρμόδιων και λοιπών εκπροσώπων του κράτους, ανάπτυξαν σε θαυμαστά επίπεδα το κρασί και κατόρθωσαν να βγουν στις διεθνείς αγορές και να κερδίσουν τις εντυπώσεις.

Δεκάδες άλλα προϊόντα είναι περιζήτητα στις διεθνείς αγορές, παρότι οι διαδικασίες εξαγωγής είναι από ψυχοφθόρες μέχρι εγκληματικές. Αλλά και δεκάδες άλλα προϊόντα μένουν αναξιοποίητα γιατί κανείς από τους πολιτικούς ηγέτες δεν έσκυψε με στοργή στα όποια προβλήματα για να δώσει λύση, να προτείνει ιδέες και να βοηθήσει στην υλοποίησή τους.

Τώρα οι αγρότες είναι ξανά στους δρόμους. Σαφώς όχι χωρίς λόγο και αιτία. Με την ευθύνη να βαρύνει για μια ακόμα φορά εκείνους που σχεδιάζουν την αγροτική πολιτική και όλα τα άλλα συναφή με την αγροτική παραγωγή. Σημασία δεν έχει αν αυτοί εξέφραζαν στρατηγικές της Ν. Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τι είχαν υποσχεθεί προκειμένου ν’ απολαύσουν την ηδονή της εξουσίας.

Άγγελος Πετρουλάκης