Κάθε αχλάδα έχει την ουρά της...

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

(Δημοσιεύθηκε στην έντυπη Larissa net την Παρασκευή, 13-1-2017)

------------------------------------------------------------------- 

Ο κ. Γιώργος Κυρίτσης επαγγελματοποιείται ως δημοσιογράφος. Η καλή του τύχη τον έφερε στα βουλευτικά έδρανα και από τον Μάρτιο του 2016 έχει ορισθεί εκπρόσωπος τύπου του Συντονιστικού για το προσφυγικό. Στο Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου σπούδασε έμαθε προφανώς πολλά. Γνώσεις που του φάνηκαν προφανώς χρήσιμες κατά την πολύχρονη θητεία του στην «Αυγή». Ίσως να του φαίνονται και σήμερα, που με ύφος κάμποσων καρδιναλίων (όπως λέει ο λαός) αναλύει τα μεγάλα και θαυμαστά που η κυβέρνηση πράττει στην υπόθεση του προσφυγικού.

Όμως δεν έμαθε αυτό που λέει με έμφαση ο λαός: «Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».

Βέβαια αυτήν την τόσο σοφή λαϊκή ρήση και άλλοι πολιτικοί, όλων των κομμάτων, δεν την άκουσαν και δεν την έμαθαν ποτέ.

Ο κ. Τσίπρας και ο παρακοιμώμενός του κ. Παπάς επίσης δεν εντρύφησαν στις λαϊκές παροιμίες και ρήσεις, παρά το ότι ο Ν. Πολίτης από το 1902, παράδωσε στους επιθυμούντες μιαν κάποια εθνική αυτογνωσία, το αξεπέραστο 4τομο έργο του: «Παροιμίαι». Δηλαδή δεν έμαθαν πως «ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Έτσι, λοιπόν, σε κάθε ευκαιρία τονίζουν πως υπήρξαν πιστοί στις προεκλογικές εξαγγελίες για τη χορήγηση της 13^ης σύνταξης.

Ας μείνουμε λίγο στην ερμηνεία. 13^η σύνταξη είναι μια επιπλέον σύνταξη. Δηλαδή: Αν η σύνταξη είναι 800, έρχονται άλλα 800 ευρώ. Αν είναι 500, έρχονται άλλα 500. Αν ήταν 1.300, έρχονται άλλα 1.300.

Παρακολουθώ ανελλιπώς τις δηλώσεις. Το «13^η σύνταξη» έχει γίνει καραμέλα και βέβαια απονέμει τον χαρακτηρισμό του «ψεύτη» σε όσους την επικαλούνται. Για τον απλό λόγο: Δόθηκε η διαφορά μέχρι 800 ευρώ, δηλαδή αν κάποιος έχει σύνταξη 750 δόθηκαν 50 ευρώ. Αν ήταν 400 δόθηκαν 400 ευρώ. Αυτό δεν είναι 13^η σύνταξη. Βοήθημα είναι, ιδιαίτερα χρήσιμο για όσους έχουν πολύ χαμηλή σύνταξη. Και ως βοήθημα είναι αξιομνημόνευτο. Ως σύνταξη είναι ένα γελοίο ψέμα και αυτό οι δημοσιογράφοι της ΣΥΡΙΖΑϊκής προπαγάνδας στην εφημερίδα «Αυγή» και στη «Εφημερίδα των συντακτών», αλλά και άλλοι αλλού το καταπίνουν χαμογελώντας, διδάσκοντας κίτρινη δημοσιογραφία.

Βεβαίως για τη σημερινή κατάντια δεν ευθύνεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Απεναντίας. Το έδαφος καλλιεργήθηκε με βαθύ όργωμα από τον Κώστα Καραμανλή και τους μανδαρίνους του. Δεν ξεχνώ το ύφος τους, ή την περισπούδαστη φωνή του κ. Θ. Ρουσόπουλου. Δημοσιογράφος κι αυτός, που παρά τις σπουδές του κατάντησε όργανο προπαγάνδας τότε. Η χαριστική βολή δόθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου, που όλοι οι ΠΑΣΟΚοι τον χαρακτήριζαν «παιντί», αλλά τον έχρισαν πρόεδρο του κόμματός τους. Βέβαια, το 2010 δεν ήταν καθόλου «παιντί». Ήταν ένας ηλικιωμένος άντρας στα 60 του. Θα ήθελα να τον χαρακτηρίσω «ώριμο άντρα», αλλά το επίθετο «ώριμος» δεν αφορά μόνο την ηλικία. Αναγκαστικά εμπεριέχει και τη νοητική κατάσταση. Έναν ανόητο δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσεις ώριμο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τα ψέματα και την ανικανότητα να διαχειριστεί την κρίση. Τα ψέματα ήταν βέβαια πάντα το χαρακτηριστικό των Ελλήνων αριστερών, με αποκορύφωμα την καταραμένη πενταετία 1944-1949∙ η ανικανότητα όμως δεν είχε εμφανιστεί στην πολιτική δράση.

Με το τελευταίο χιόνι τα ψέματα έστησαν χορό με την ανικανότητα. Αρχιερέας τους ο κ. Μουζάλας, που πια κανείς δεν με πείθει για την τιμιότητά του στη διαχείριση του προσφυγικού παρέα με τις Μ.Κ.Ο.

Πρωτοχορευτής ο κ. Γ. Κυρίτσης. Λασπολόγος πριν δυο χρόνια στην υπόθεση του θανάτου των φοιτητών στην πόλη μας, κάνει γαργάρες τώρα με τα προβλήματα που προκάλεσε η κακοκαιρία στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Είχε προφανώς επιλεγεί εκπρόσωπος τύπου για την πειστικότητα του ύφους και της γλώσσας του. Άλλο, όμως, ύφος και άλλο ήθος. Εδώ κάτι δεν πάει καλά. Επίσης, άλλο ύφος και άλλο αχλάδα. Το πρώτο ουρά δεν έχει, η δεύτερη όμως έχει. Και όσα έγραφε, με πύρινο πληκτρολόγιο, πριν δυο χρόνια, τώρα σαρκάζουν τον άντρα. 

Το δίδυμο Μουζάλα – Κυρίτση προφανώς αποφεύγει να πιει καφέ με την κυρία εκείνη που χαμογελούσε ειρωνικά και έλεγε πως οι πρόσφυγες λιάζονται στις πλατείες της Αθήνας. Ίσως τους τρομάζει μήπως και εισπράξουν την απάντηση ότι διασκεδάζουν, παίζοντας χιονοπόλεμο και απολαμβάνουν τσάμπα – οι πρόσφυγες – ό,τι οι άλλοι πληρώνουν αδρά για να τα χαρούν στην Αράχωβα, το Καϊκματσαλάν, τα Χάνια, τα Καλάβρυτα, το Μαίναλο.

Στα 65 μου περιμένω μάταια να βρεθεί πολιτικός που να μιλήσει, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησής του, με σεμνότητα και αλήθεια. Όπως περιμένω μάταια να δω πολιτικό που να λειτουργεί χωρίς «αυλή». Θυμάμαι συμπολίτες που απαιτούσαν να τους εκλιπαρήσεις, να τους προσκυνήσεις για να εξυπηρετήσουν το αυτονόητο. «Ιδιαίτεροι», κωλογλύφτες, παράγοντες κ.λ.π. Η κατάντια χρεώνεται στις ηγεσίες των κομμάτων.

Όπως χρεώνεται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση του προσφυγικού στην κακοκαιρία. Που βέβαια δεν αντιμετωπίζεται με την απαγόρευση λήψης φωτογραφιών στους καταυλισμούς.

Άγγελος Πετρουλάκης