Κουτόχορτο: Αυτό το κάτι που μένει…

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

 (Δημοσιεύθηκε στην έντυπη LARISSA net, την Παρασκευή 20-1-2017)

Τα δάνεια των κομμάτων και των Μ.Μ.Ε. Ωραίος τίτλος για κωμωδία. Είναι και επίκαιρος: Παίζεται ακόμα.

Το πόρισμα: ΔΕΝ εντοπίσθηκαν ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα.

Εδώ τα γέλια γίνονται κραυγές. Έλεος. Μην μας διακορεύετε άλλο. Θα πάθουμε ακράτεια… Από τα γέλια. Ίσως και ειλεό. Αριστερό ειλεό.

Αφήστε μας στη μαυρίλα μας. Αυτό το παιδί που το λένε Παππά, αφήστε το στην ηρεμία του. Και με ύφος καρδιναλίου ούτως ή άλλως αστείο είναι. Το αναγκάζετε να προμηθεύεται τόνους κουτόχορτο να μας ταΐζει. Κρίμα δεν είναι; Μπορεί με βαζελίνη να έκανε καλύτερη δουλειά. Λιγότερο θα πονούσαμε..

Τι θα έπρεπε;

Να ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να βγει με τσουγκράνες στους δρόμους;

Κρίμα δεν είναι τόσο δούλεμα;

Χρόνια ολόκληρα δεν ήταν ο ΔΟΛ ο ναός της διαπλοκής; Εκεί δεν μαγειρεύονταν οι αλήτικες συμφωνίες που έκαναν την αριστερά μαϊντανό ψιλοκομμένο; Γραμμένα όλα αυτά.

Και τώρα;

Ποια μάγισσα το έρανε και έγινε ιστορικό συγκρότημα.

Αχ κύριε Τσίπρα μου. Όσα κρυφά κι αν γίνονται, κάποια μέρα θα βγουν στον αέρα γιατί ούτε η πολιτική, ούτε οι πολιτικοί έχουν μπέσα. Και όποια γλώσσα και να επιστρατεύσεις τότε, τα άπλυτα, άπλυτα θα μείνουν και θα τα κληρονομήσουν τα παλικάρια που σε στηρίζουν.

Κρίμα, πολύ κρίμα.

Βέβαια πιο κρίμα είναι για τον Μουλόπουλο, που ξαφνικά από μαχητής δανείζεται το χαμόγελο της μαριονέτας. Στημένη λεμονόκουπα τα έλεγε μια τσιγγάνα που θα έβλεπε την παλάμη του. Θα πεις… μέχρι τότε: Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο… Αλή πασάς μας. Κι αυτόν τον έφαγαν όμως οι Οθωμανοί κι ελάχιστα διδαχθήκαμε απ’ τα καμώματά του.

Εντάξει… Εσείς αντί να ψάξετε τον Κασομούλη και τον Περαιβό, πήγατε κατευθείαν στον Κωστή Παπαγιώργη, στα «Καπάκια» του. Στις ρίζες της φυλής δηλαδή, στην αποθέωση της διαπλοκής. Κάτι είναι κι αυτό. Αλλά πληρώνεται.

Ήδη το έχετε πληρώσει. Βλέπατε ράσο και αλλάζατε δρόμο. Τώρα το ψάχνετε να τρέξετε για εναγκαλισμούς. Χθες ήταν ο Άνθιμος, αύριο θα είναι ο Λενής, αρκεί να κουνήσει το δάκτυλο και ν’ ανοίξει τις αγκαλιές του. Και με τη χάρη του θα προχωρήσετε στο επόμενο στάδιο. Γη και ύδωρ και την καρέκλα. Ωραία και την κερδίσατε. Πάμε παρακάτω. Την ανεργία την παλέψατε; Εννοώ στην πράξη, όχι στα χαρτιά.

Έχει και η ανηθικότητα τον πάτο της. Μπορεί να είναι βαθύς, ανεξιχνίαστος. Κάποτε φανερώνεται όμως.

Τώρα βγήκε ο ΔΟΛ. Τα μασημένα λόγια. Οι βουλευτές που πυροβολούσαν το αμαρτωλό συγκρότημα. ψάχνουν τα λόγια τους, Πού να βρεθεί τόση λευκή μπογιά για να βαφτεί το μαύρο άσπρο.

Ακόμα μια φορά μασημένα λόγια, ακόμα μια προσπάθεια εξιλέωσης.

Δικαιολογία για όλα οι θέσεις των εργαζομένων. Ποιων εργαζομένων; Που κατά χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους από τα μικρομάγαζα. Αχ αυτοί οι εργαζόμενοι που γίνονται όχημα προπαγάνδας.

Κάτω τα χέρια, λοιπόν, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πήρε παραμάσχαλα το αλάθητο του Πάπα και προχωράει. Με σταθερά βήματα. Γιατί οι χαχόλοι υπάρχουν. Καθημερινά παράγονται και άλλοι. Και θέλουν έναν ΣΥΡΙΖΑ για να έχουν λόγο ύπαρξης. Ούτως ή άλλως το πείραμα Καλογρίτσα είναι σε εξέλιξη ακόμα. Δεν πέθανε. Θα επανέλθει. Δικό μας παιδί είναι, θα ξαναρθεί η ώρα του. Και η έκπληξη θα υπάρξει. Οι ασκήσεις επί χάρτου θα μεταφερθούν στην κοινωνία. Και η κοινωνία αγαπά το κουτόχορτο.

Το απέδειξε.

Εμπρός λοιπόν…

Πεδίο δόξης λαμπρό.

Κι αν δεν πετύχουν αυτά, υπάρχει και η δραχμή. Το ένδυμα της εθνικής υπερηφάνειας και ο Κάστρο.

Όλα στο τραπέζι, αρκεί στον θρόνο να μένει χαμογελαστός ο βασιλιάς.

Θαυμάστε τον!

Άγγελος Πετρουλάκης

;