Με τις ελπίδες, ακόμα, ζωντανές…

Μονολογώντας / Δημοσιεύθηκε στην έντυπη Larissa net στις 20-2-2015

Το 1918 η Γερμανία βγαίνει διαλυμένη και ντροπιασμένη από τον Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ελλάδα βρίσκεται στο στρατόπεδο των νικητών. Η λογική σκέψη θα έλεγε πως η Ελλάδα θα γνώριζε πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη και θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα από τη Γερμανία στα χρόνια που ακολούθησαν.

Δε συνέβη αυτό.

Το 1944 η Γερμανία ξαναβγαίνει διαλυμένη και ντροπιασμένη από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και η Ελλάδα βγαίνει από τον ίδιο πόλεμο, πληγωμένη αλλά όχι ντροπιασμένη. Λιγότερο κατεστραμμένη από τη Γερμανία, που έχει ισοπεδωθεί. Η λογική σκέψη λέει πως η Ελλάδα έπρεπε να γνώριζε πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη από τη Γερμανία.

Αλλά, όχι. Η χώρα μου βυθίζεται στον εμφύλιο σπαραγμό και καταστρέφεται ακόμα περισσότερο. Την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη κλείνει μια - μια τις πληγές της.

Λίγα χρόνια μετά η Ελλάδα στέλνει τα παιδιά της μετανάστες να δουλέψουν για την ανόρθωση της Γερμανίας, να ξεφύγουν από τη φτώχια, τη μιζέρια, την απόγνωση της πείνας. Η Γερμανία άλλωστε στήνει εργοστάσια που παράγουν αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές κ.λ.π. Θα έπρεπε να είχε συμβεί το αντίθετο. Δε συνέβη.

Τα χρόνια περνούν. Η Γερμανία ξαναγίνεται παγκόσμια δύναμη, γίνεται και πάλι αρχηγός στην Ευρώπη. Η Ελλάδα;

Η χώρα μου βιώνει τη μικροπολιτική, στηρίζει τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών της, κλείνει το μάτι πονηρά στη διαπλοκή, εθίζεται στη διαφθορά, στο «δε βαριέσαι, αδελφέ…», στο «άρπα-κόλλα», στο «ημέτερος» και σε άλλα δαιμόνια.

Το 2015 η Γερμανία κρατά την τύχη της Ελλάδας στα χέρια της. Η χώρα που γέννησε το ναζισμό, που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα τόσο βάναυσα, έχει κατορθώσει να διευθύνει το ευρωπαϊκό οικονομικό στερέωμα, να εκβιάζει, να επιβάλει, να αποφασίζει για λογαριασμό όλων των ευρωπαϊκών κρατών. Το γερμανικό θαύμα αθόρυβα μετασχηματίστηκε σε γερμανική κατοχή, που πλέον μπορεί να δυναμιτίσει τα θεμέλια των άλλων κρατών. Πολύ ευκολότερα της δικής μου χώρας, που είναι και δική σου και των παιδιών μας.

Είναι μια χώρα προδομένη όμως. Σχεδόν απ’ όλους που διαχειρίστηκαν την πολιτική εξουσία και αποσπούσαν την ψήφο μας με αισχρές υποσχέσεις ή διλήμματα. Αυτούς τους ίδιους που τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια κέρδιζαν την εμπιστοσύνη μας υποσχόμενοι ότι θα μας σώσουν. Όλα για τη σωτηρία της… πατρίδας. Οποία αισχρότητα. Ο αποκεφαλισμός των φτωχών για να προστατευθούν τα συμφέροντα. Ο άγριος εξανδραποδισμός των ανίσχυρων για να διατηρεί η πολιτική ελίτ τα προνόμιά της, τζάμπα αυτοκίνητο, τζάμπα τηλέφωνα, τζάμπα τουπέ, όλα τζάμπα. Όλα για τη σωτηρία της… πατρίδας. Τα λουκέτα στην αγορά, η διάλυση του κρατικού μηχανισμού, η υποκριτική υπεράσπιση της δημοκρατίας και άλλα πολλά. Με πρωθυπουργούς ανδρείκελα ή αλαζόνες, με υπουργούς ανίκανους ή αλαζόνες, με κομματικά επιτελεία βουτηγμένα στην ίντριγκα και στην αδιαφάνεια.

Οι ευρωπαίοι εταίροι τα γνώριζαν αυτά. Έκλειναν τα μάτια, εκμεταλλεύονταν καταστάσεις, έπαιζαν το δικό τους παιγνίδι. Ίσως να είχαν κουραστεί να προειδοποιούν. Ώσπου η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος μετακινήθηκε. Και απέσυρε την εμπιστοσύνη του από τους μέχρι πριν λίγο διαχειριστές της εξουσίας. Οι οποίοι αντί να ταρακουνηθούν και να μπουν στην περισυλλογή και την αυτοκριτική, αντί να ζητήσουν συγγνώμη, αντί να προχωρήσουν στην εσωτερική κάθαρση, με μεγαλύτερη αυθάδεια επιμένουν ν’ ασκούν κριτική στον απελπισμένο Έλληνα ψηφοφόρο. Όπως και στους χειρισμούς της νέας κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής αδυναμίας της χώρας. Σαν να μην ήταν εκείνοι που προκάλεσαν αυτό το ναυάγιο. Σαν, τα σκάνδαλα που έχουν αποκαλυφθεί και τα απείρως πολλαπλάσια που δεν έχουν αποκαλυφθεί, να μην τα προκάλεσαν δικοί τους άνθρωποι, αλλά ο συνταξιούχος που είδε τη σύνταξή του να περικόπτεται, ή ο μικροβιοτέχνης που είδε την επιχείρησή του να πεθαίνει. Τι κι αν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου προκάλεσε τόσα δεινά; Ο κ. Σημίτης και η παρέα του ζουν και απολαμβάνουν τα προνόμιά τους. Τι κι αν τα σκάνδαλα προμηθειών των Ολυμπιακών Αγώνων τα πληρώνει ο απλός Έλληνας πολίτης; Αυτοί που τα προκάλεσαν, άνετα καμαρώνουν για τα έργα τους. Όπως άνετα θα καρπώνεται τη δόξα του ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που κατηγορείται για χιλιάδες παράτυπους διορισμούς στο Δημόσιο.

Απέναντι σ’ όλα αυτά, η γερμανική αδιαλλαξία και δυσπιστία, που θέλει την εξαθλίωση του Έλληνα πολίτη ως μόνο όπλο κατά της ασυνέπειας και της ανικανότητας των πολιτικών του. Σαν κάποιος να κρατά όμηρο και να βασανίζει το παιδί μιας οικογένειας προκειμένου να συνετιστούν οι γονείς του για μια άφρονη συμπεριφορά. Απαράδεκτη «ηθική», αλλά από τη γερμανική ιδιοσυγκρασία δεν ελπίζω σε μια άλλη ηθική. Η απανθρωπιά έχει εκφραστεί ποικιλότροπα από τους Γερμανούς, όχι μόνο από τους ηγέτες, αλλά και τους απλούς πολίτες. Τα εγκλήματα που έχουν καταγραφεί από την ιστορία είχαν όχι μόνο ηθικούς αυτουργούς, αλλά και φυσικούς.

Ευελπιστώ ότι η χώρα θα σταθεί στα πόδια της και θα διεκδικήσει την αξιοπρέπεια του λαού της. Ευελπιστώ, επίσης, πως θα φωτιστούν αρκετές σκοτεινές πτυχές τής μέχρι τώρα πολιτικής ζωής. Ακόμα, ευελπιστώ πως κάποιοι θα πληρώσουν για τις αμαρτίες τους. Μας αξίζει μια καλύτερη ζωή και στα παιδιά μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.

Άγγελος Πετρουλάκης