ΛΟΓΟΣ τρίτος - Β 5 - Τοίχοι τσιμέντινοι εγκάρσια με τεμαχίζουν

Σχήμα του προσώπου μου
- τετραγωνισμένο κι επίπεδο -
πίσω από καγκελόφραχτα παράθυρα
ανασαίνεις το θάνατο των φουγάρων.

Μάτια καρφωμένα με κεραίες τηλεοράσεων,
πνιγμένα σε γκρίζα κομμάτια ουρανού.

Τοίχοι τσιμέντινοι εγκάρσια με τεμαχίζουν,
πλαστικά λουλούδια ντύνουν το σώμα μου...

Και το τοπίο αμετάβλητο,
κάθε πρωί προφητεύει νέους θανάτους,
καθώς στο ραδιόφωνο
η φωνή που ερωτευθήκαμε ψιθυρίζει
διαφημιστικά για σερβιέτες και σαμπουάν,
μαχαιρώνοντας τους στερνούς μύθους...