Τα μάτια μου τα σταύρωσαν εφτά φορές - ΛΟΓΟΣ τρίτος, Β3.
Τα μάτια μου...
Χιλιοσπασμένοι καθρέφτες τα μάτια μου,
με την υγρασία της αβέβαιης μέρας στα βλέφαρα.
Τα μάτια μου τα σταύρωσαν εφτά φορές
κι εφτά φορές τα μοίρασαν.
Στους σταυρωτές μου
χάρισα ένα χαμόγελο,
χαραγμένο με ράμφη πουλιών
στο μέτωπο κάθε αγωνίας.
Ασταύρωτο έμεινε το δάκρυ,
σπονδή σε λόγια και συνθήματα
που έμειναν στους τοίχους ξεχασμένα,
ή στον αγέρα άψυχα.
Και οι αγάπες
που δεν χάρηκαν το δάκρυ μου
καλότυχες νά ’ναι.
Καλότυχοι και οι σύντροφοι
που δείλιασαν στις Θερμοπύλες
κι εφτά φορές με σταύρωσαν...
Δικό μου το δάκρυ,
το ασταύρωτο...
Να το χαρίσω ξανά στους ανέμους,
στις αρχαίες σκουριές
και στην αρμύρα μιας ανάμνησης.
Δικό μου το δάκρυ, το ασταύρωτο
και τα όνειρα τ’ ατείχιστα...
Χιλιοσπασμένοι καθρέφτες τα μάτια μου,
με την υγρασία της αβέβαιης μέρας στα βλέφαρα.
Τα μάτια μου τα σταύρωσαν εφτά φορές
κι εφτά φορές τα μοίρασαν.
Στους σταυρωτές μου
χάρισα ένα χαμόγελο,
χαραγμένο με ράμφη πουλιών
στο μέτωπο κάθε αγωνίας.
Ασταύρωτο έμεινε το δάκρυ,
σπονδή σε λόγια και συνθήματα
που έμειναν στους τοίχους ξεχασμένα,
ή στον αγέρα άψυχα.
Και οι αγάπες
που δεν χάρηκαν το δάκρυ μου
καλότυχες νά ’ναι.
Καλότυχοι και οι σύντροφοι
που δείλιασαν στις Θερμοπύλες
κι εφτά φορές με σταύρωσαν...
Δικό μου το δάκρυ,
το ασταύρωτο...
Να το χαρίσω ξανά στους ανέμους,
στις αρχαίες σκουριές
και στην αρμύρα μιας ανάμνησης.
Δικό μου το δάκρυ, το ασταύρωτο
και τα όνειρα τ’ ατείχιστα...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου