Σε πολλαπλά απ-αθανατίζεσαι

Εσύ
λέξη ασήκωτη και ραγισμένη θύμηση.

Σπουργίτι που κρύφτηκες
στα χαλάσματα του νερόμυλου,
κρυφακούγοντας τα εωθινά,
να ήξερες
πόσες φορές
στον αλάλητο Άθω
ιστόρησα
τα τόξα των βλεφάρων σου...

Ήταν και η σιωπή σου εκεί,
ήταν και τ’ όνειρο.

Εκεί ήταν αυτό που λεν
Α π ο υ σ ί α
και που εγώ το λέω Ταξίδι Στη Σιωπή...

Ταξίδι Στη Σιωπή, με τα τόξα των βλεφάρων σου
ιστορημένα σε θαλασσοφαγωμένα ξύλα...

Στο Βατοπέδι
η νύχτα σ’ έκρυψε ζηλότυπα,
αφήνοντας στον ουρανό
ένα μικρό ξεθωριασμένο φεγγάρι...

Στιλπνό σκοτάδι,
κάτοπτρο της απόγνωσης.

Σε πολλαπλά απ-αθανατίζεσαι.