Πώς τα φέρνει η ζωή...
ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ
---------------------------------
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη
Εγώ ο
ανίκητος άνθρωπος του 21ου αιώνα…
Το καλοκαίρι
του 1945, στις 6 Αυγούστου, ο
σμήναρχος Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β-29 της Αεροπορίας Στρατού,
πιέζει ένα κουμπί και απελευθερώνει μια βόμβα. Σ’ ελάχιστα λεπτά, κάτω στην γη,
70.000 και παραπάνω άνθρωποι, είναι νεκροί. Μια κίνηση ενός ανθρώπου, το ίδιο
εύκολη όπως το άναμμα ενός τσιγάρου, λιγότερο χρονοβόρα από το ψήσιμο ενός
καφέ, και 70.000 θάνατοι. Ο παντοδύναμος άνθρωπος του 20ου αιώνα,
βάζει τέλος με την κίνηση αυτή σε μια ανθρωποσφαγή πολλών εκατομμυρίων
ανθρώπων.
Από εκείνη την ημέρα και μετά, η Ανθρωπότητα γνωρίζει
καλά, ότι ο άνθρωπος του 20ου αιώνα είναι ικανός να σπείρει ακαριαία
τον θάνατο σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και η ζωή να… συνεχιστεί.
Στις 3
Δεκεμβρίου του 1967, ο χειρουργός
Κρίστιαν Μπάρναρντ, σε νοσοκομείο του Κέιπ Τάουν, μεταμοσχεύει την καρδιά μιας
18χρονης σε έναν 53χρονο ασθενή, τον Λούις Βασκάνσκι, ο οποίος επέζησε για 18
ημέρες. Από τότε το άδυτο της καρδιάς γίνεται για την Ιατρική ένας χώρος στον
οποίο πραγματοποιεί άλματα.
Όμοια άλματα – επιτεύγματα πραγματοποιούνται και σε
άλλα «άδυτα» του ανθρώπινου σώματος, όπως ο εγκέφαλος. Ασθένειες που
ταλαιπωρούσαν τον άνθρωπο από την εμφάνισή του στη Γη, παύουν να είναι
ανίκητες.
Κάθε πρωί, κάτι σαν ένεση, που το ονομάζουν ινσουλίνη,
μου δίνει το δικαίωμα να συζώ με τον διαβήτη μου όμορφα και ειρηνικά. Η όλη
διαδικασία απαιτεί ελάχιστα δευτερόλεπτα και μάλλον έχει εξελιχθεί σ’ ερωτική
σχέση.
Η Ιατρική τού περασμένου αιώνα ανάτρεψε μια
πραγματικότητα αιώνων: Ο 50ντάρης δεν είναι γέρος.
Το καλοκαίρι
του 1969, στις 20 Ιουλίου, οι
Αμερικανοί Νηλ Άρμστρονγκ και Έντουιν
Όλντριν, προσεδαφίζουν την σεληνάκατο Eagle στο φεγγάρι και λίγες ώρες μετά, στις
21 Ιουλίου και ώρα 02:56:15, ο Άρμστρονγκ, πατάει το πόδι του στην επιφάνεια
της Σελήνης. Ο άνθρωπος έχει αρχίσει το ταξίδι του σ’ έναν κόσμο που μέχρι τότε
τον έβλεπε μόνο από μακριά, τον τραγουδούσε, τον έπλαθε με την φαντασία του,
τον αντιμετώπιζε με «ίσως»…
Από εκείνη την ημέρα και μετά, όλα αλλάζουν. Η
Ανθρωπότητα γνωρίζει πως ο άνθρωπος είναι ικανός και για το σχεδόν αδύνατο.
Σήμερα η Αστροφυσική και οι συναφείς επιστήμες έχουν
χαρτογραφήσει το Σύμπαν και συνεχίζουν να συμπληρώνουν αυτήν την χαρτογράφηση.
Σχεδόν με ακρίβεια γνωρίζουν την ηλικία της Γης, της Σελήνης και πολλών άλλων
αστεριών. Με την δική της γλώσσα μας λένε πόσο ασήμαντοι είμαστε και πόσο
ελάχιστη είναι η Γη μέσα σ’ αυτήν την ασύνορη κοινότητα. Με άλλα λόγια, μας
λένε πως πρέπει να σκεφτόμαστε αλλιώς…
Ανοίγω τον
υπολογιστή μου. Η οθόνη φωτίζεται.
Για κάποια δευτερόλεπτα πατώ τρία τέσσερα πλήκτρα και το πρόσωπο της αδελφής
μου, που ζει στο Λονδίνο εμφανίζεται χαμογελαστό. «Καλημέρα» της λέω.
«Καλημέρα» μου απαντά. Συζητάμε.
Λίγο μετά, με δυο τρία άλλα πλήκτρα που πατώ,
εμφανίζεται ένας λογαριασμός τράπεζας. Ακόμα λίγα πλήκτρα και οι λογαριασμοί
μου έχουν πληρωθεί. Δεν θα περιμένω στην «ουρά». Εκείνος ο χρόνος που διέθετα
είναι δικός μου. Τέρμα η ορθοστασία. Τέρμα οι επιστολές και τα γράμματα προς
αγαπημένους. «Υγεία έχω και υγεία επιθυμώ
και για σας…», η εποχή των… πρωτοπλάστων.
Αυτός ο
ανίκητος άνθρωπος, ο ικανός για τα μεγαλύτερα δεινά, αλλά και
τα μεγαλύτερα καλά, αίφνης, με το καλωσόρισμα του 2020, νιώθει φτερό στον
άνεμο. Ένας «ιός», κάτι που δεν το βλέπει ο γυμνός οφθαλμός, ορθώνεται
μπροστά του και τον καταπίνει. Παγκόσμιος συναγερμός. Ο νους τού ανθρώπου
φεύγει από την τρομοκρατία, δεν ασχολείται με τα τεράστια αεροπλανοφόρα, δεν
συζητά για τις κλιματολογικές αλλαγές, δεν τον απασχολεί η υγιεινή διατροφή,
ούτε πώς θα κάνει το καλύτερο σεξ…
Κάτι, που δεν το πιάνει το μάτι του, φέρνει τα πάνω κάτω
στη ζωή του.
Αυτός που έψαχνε για εστιατόρια με διακρίσεις αστεριών
και κρέατα ξηράς ωρίμανσης, ποδοπατιέται για ένα πάκο μακαρόνια.
Εκείνος που αναζητούσε αρώματα φρούτων του δάσους σ’
ένα ποτήρι κρασί, υπομένει καρτερικά την σειρά του για ένα κουτί γάλα εβαπορέ.
Ο άλλος που έψαχνε για κάποιον προορισμό προκειμένου
να περάσει το Πάσχα «αλλιώς», κλειδαμπαρώνεται στο σπίτι του και παρακολουθεί
με αγωνία τα δελτία ειδήσεων.
Κάποιοι που είχαν κάνει επιστήμη το πώς να κοροϊδέψουν
το κράτος και να φοροδιαφεύγουν ισοβίως, τώρα εκλιπαρούν για κρατική στήριξη,
απαιτώντας από την πολιτεία να σώσει τις επιχειρήσεις τους.
Άλλοι, που
αντιμετώπιζαν την νοσοκόμα με «μισό μάτι», τώρα την χειροκροτούν.
Πώς τα φέρνει
η ζωή; Πια οι αξίες αμφισβητούνται
και ιεραρχούνται διαφορετικά. Εύχομαι αυτή η αμφισβήτηση και η διαφορετική
ιεράρχηση, να έχει συνέχεια. Όμως είμαι βέβαιος πως το «πια» θα έχει μικρή
διάρκεια. Αυτός, ο τόσο μικρός, αλλά τόσο επικίνδυνος εχθρός, που μας δείχνει
πόσο ανυπεράσπιστοι είμαστε, γρήγορα θα νικηθεί από την επιστήμη τής Ιατρικής.
Γρήγορα όλος αυτός ο εφιάλτης θ’ αποτελέσει παρελθόν, που θα ξεχαστεί.
Ο άνθρωπος, εμείς, θα ξαναγυρίσουμε στον εγωιστικό
μικρόκοσμό μας.
Ίσως, σε κάποια
άλλη στιγμή, ένας άλλος παρόμοιος εχθρός, ιός ή κάτι άλλο, εμφανιστεί αιφνιδιαστικά
στη ζωή μας και την ανατρέψει για μια ακόμα φορά. Για να επαναληφθούν τα
γεγονότα.
Δεν βγαίνει σοφότερος ο άνθρωπος από τις δοκιμασίες.
Αν έβγαινε, μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο, δεν θα έπεφτε ούτε μια τουφεκιά.
Αν έβγαινε, δεν θα είχαμε τα καλοκαίρια τον εφιάλτη τών εμπρησμών. Δεκάδες
όμοιες σκέψεις και υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, για πολλά, τα οποία δεν
συνέτισαν τον άνθρωπο.
Σκέφτομαι πως
είμαστε γεμάτοι από λέξεις που δεν
έχουμε συνειδητοποιήσει την σημασία τους. Μια απ’ αυτές είναι η λέξη «πόνος»,
άλλη η λέξη «θάνατος». Την σκέψη αυτή προκαλεί η αντίδραση συνανθρώπων μας,
ευτυχώς λίγων. Όμως αρκούν δέκα γραμμάρια μούργα για να θολώσει ένα λίτρο
πεντακάθαρο λάδι. «Δεν ξέρω», «δεν άκουσα», «δεν κινδυνεύω» και άλλα παρόμοια.
Νιώθω ανυπεράσπιστος απέναντι σ’ αυτές τις
συμπεριφορές. Έχω την εντύπωση ότι αυτά είναι ένας άλλος «ιός», όντως ανίκητος.
Γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο, όταν ανακάλυψε ότι μπορεί να σταθεί όρθιος και
να περπατήσει με τα πόδια του. Το πιθανότερο είναι να πεθάνει όταν (αν) θα σταματήσει η ζωή στον πλανήτη.
Παρ’ όλα αυτά η ζωή θα συνεχίζεται.
Είθε να
συνεχίζεται πιο ουσιαστική…
Λάρισα, 26/3/2020
2 σχόλια
Μπράβο σας όπως τα γράφετε ειναι μακάρι να γίνουμε όλοι μας σοφοτεροι μετά από αυτήν την πανδημία
Μπράβο Άγγελε! Ο άνθρωπος, αυτός ο μικρός, ο μέγας!
Δημοσίευση σχολίου