Ο λόγος στον κ. Τόσκα…

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

-----------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

Μετά το φύλο, τα φύλλα της κάνναβης. Πολύτιμα φύλλα. Όχι μόνο από ιατρική άποψη. Το βεβαιώνουν αυτό και κάποια – πολλά – ρεμπέτικα, ιδιαίτερα δημοφιλή, απ’ αυτά που κάποτε τα χαρακτήριζαν «απαγορευμένα». Κανένα πρόβλημα, τουλάχιστον για μένα. Ούτε με αφορούσαν (τα φύλλα), ούτε με αφορούν. Άλλους απασχόλησαν, άλλους απασχολούν. Και στα παρτέρια της πλατείας Ταχυδρομείου να φυτεύσουν, ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

«Μα υπάρχουν και οι άλλοι, το κοινωνικό σύνολο, τα παιδιά μας…», θ’ αντιδράσουν κάποιοι, πολλοί. Σωστή και η δική τους αντίδραση. Αλλά μια κυβέρνηση που εξουσιάζει εν ονόματι της πλειοψηφίας, υποτίθεται πως ενεργεί ακόμα πιο σωστά. Άλλωστε και πριν έναν αιώνα η καλλιέργεια της ινδικής κάνναβης ήταν ελεύθερη. Ας μη συζητάμε για πράγματα που ένας υπουργός μπορεί να τα γνωρίζει καλύτερα. Στον ΣΥΡΙΖΑ οι υπουργοί έχουν συνήθως το… αλάθητο. Ξέρουν ότι η φτώχεια αντιμετωπίζεται επαρκώς με τα γεμιστά, ότι οι πρόσφυγες λιάζονται απλά και μόνο, πως η ανεργία μειώθηκε εμφανώς, πως το ατομικό εισόδημα αυξήθηκε, πως η αριστεία βλάπτει σοβαρά την Παιδεία…

Πρόσφατα, μάλιστα, ο υπουργός Υποδομών κ. Χρήστος Σπίρτζης, ανήγγειλε την αναδόμηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που θα προβλέπει τη σύνδεση προστίμων κάποιων παραβάσεων με το εισόδημα του παραβάτη. Το μέλλον θα δείξει την ορθότητα του μέτρου, αν τελικά ισχύσει.

Όμως το πρόβλημα με την κακή οδική συμπεριφορά θ’ αντιμετωπισθεί με την αλλαγή των ποινών;

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η κακή συμπεριφορά είναι θέμα παιδείας. Η έλλειψη παιδείας σε συνδυασμό με την μειωμένη αστυνόμευση, συνηγορούν για την αύξηση της παραβατικότητας.

Γι’ αυτήν τη μειωμένη αστυνόμευση, ο λόγος σήμερα.

Κακά τα ψέματα: «Ο φόβος φυλάει τα έρμα», λέει μια λαϊκή ρήση. Όταν ο οδηγός ξέρει πως μπροστά του θα βρεθεί ένα συνεργείο Τροχαίας, φυλάγεται. Αυτό σημαίνει πιο συνετή οδήγηση.

Δυστυχώς εδώ τα πράγματα δεν πάνε καλά. Η αστυνόμευση είναι απούσα. Και οι οδηγοί χωρίς οδηγική παιδεία αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται.

Τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερους τροχονόμους συναντώ. Εκατοντάδες χιλιόμετρα, Λάρισα – Καλαμάτα, Καλαμάτα – Λάρισα, Λάρισα – Πλαταμώνας με επιστροφή, Λάρισα – Αγιόκαμπος με επιστροφή, χωρίς να συναντήσω ένα περιπολικό στον δρόμο. Σε μια άλλη περιήγηση, που έγραψε ο χιλιομετρητής του αυτοκινήτου 2.800 χιλιόμετρα, τα περισσότερα από τα οποία στην Πελοπόννησο, επίσης δεν συνάντησα τροχονόμο.

Αλλά και μέσα στην πόλη της Λάρισας η απουσία των τροχονόμων είναι εκκωφαντική.

Πώς γίνεται να κυκλοφορούν τόσα, διαλυμένα σχεδόν, αυτοκίνητα που ίσως έχουν να περάσουν από ΚΤΕΟ περισσότερα από είκοσι χρόνια και κανείς τροχονόμος να μην τα έχει σταματήσει;

Πώς γίνεται να κυκλοφορούν υπερπολυτελή αυτοκίνητα, πάνω των 3.000 κυβικών, με πινακίδες ΔΟΚ, όταν οι ιδιοκτήτες τους τα κυκλοφορούν μόνιμα και καυχώνται πως κανείς δεν τους σταματά;

Δεν γίνεται να λες πως φταίει ο Κ.Ο.Κ. και όχι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή του.

Και ας μην μιλήσουμε για παράνομες σταθμεύσεις. Όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται στους πεζόδρομους. Συχνά στο διαδίκτυο βγαίνουν φωτογραφίες με προκλητικά παράνομες σταθμεύσεις. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που συναντάμε καθημερινά.

Είναι γεγονός πως η επιβολή προστίμου ή άλλων κυρώσεων κατά τη βεβαίωση παραβάσεων, πονάει. Και πολύ, κάποιες φορές, σε κάποιους ανθρώπους. Αλλά πώς μπορεί μια πολιτεία να εφαρμόσει τη νομοθεσία διαφορετικά; Πολιτεία χωρίς νόμους δεν μπορεί να υπάρξει. Σήμερα συζητάμε για αλλαγές, όταν δεν είμαστε ικανοί να εφαρμόσουμε την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία. Γιατί;

Ίσως αντί ο κ. Χρήστος Σπίρτζης να συζητά αλλαγές, ο κ. Τόσκας να συζητά για το πώς θα ενεργοποιήσει τις αστυνομικές υπηρεσίες. Δεν υπάρχει προσωπικό; Δεν υπάρχουν τα μέσα; Κατά καιρούς ακούγονται διαμαρτυρίες από τους ίδιους τους αστυνομικούς για ελλείψεις σε τεχνικά μέσα. Όλα έχουν βάση αλήθειας. Αυτά πρέπει να διορθωθούν πρώτα, ή έστω ταυτόχρονα. Και η αφύπνιση της ευσυνειδησίας του αστυνομικού. Να μην μένει απλός παρατηρητής των διερχόμενων αυτοκινήτων.

Δεξιά και αριστερά της περιφερειακής οδών Λάρισας – Τρικάλων είναι σαν να έχει πέσει χιόνι από τα βαμβάκια που έχουν ξεφύγει από ξεσκέπαστες πλατφόρμες. Περνώ τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα. Δεν είδα ούτε ένα συνεργείο της τροχαίας να σταματά κάποιο απ’ τα φορτηγά αυτά.

Στο σούπερ μάρκετ της συνοικίας του Αγίου Γεωργίου, τουλάχιστον τα μισά αυτοκίνητα περνούν απέναντι, αγνοώντας τη διπλή διαχωριστική και τις άλλες σημάνσεις. Ούτε εκεί έχω δει να γίνεται κάποιος έλεγχος. Κάποια στιγμή, αν γίνει κάποιο ατύχημα, θα μιλάμε για ευθύνες. Θα είναι αργά.

Στο τμήμα της Λεωφόρου Καραμανλή που διαμορφώθηκε σε αξιοπρεπή δρόμο μετά από αναμονή τριάντα και πλέον ετών, δεν είναι και λίγα τα αυτοκίνητα που αναπτύσσουν παράλογες ταχύτητες, ή παραβιάζουν το κόκκινο των τριών σηματοδοτών, ιδίως εκείνο που βρίσκεται μπροστά στο γνωστό καφέ. 

Στο τέρμα της Σαρίμβεη, που συναντά την Καρδίτσης, επίσης. Και σε άλλα σημεία της πόλης η παραβατικότητα είναι συχνή. Και η αστυνόμευση ελάχιστη έως και ανύπαρκτη.

Άποψή μου, λοιπόν, είναι πως τον λόγο τον έχει ο κ. Τόσκας και όχι ο κ. Σπίρτζης.