Ποιος θα ζει, ποιος θα έχει πεθάνει;

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

 --------------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

 --------------------------------

Το 2060 ο κ. Τσίπρας θα είναι 86 χρονών, αφού έχει γεννηθεί στις 28 Ιουλίου 1974. Πιθανόν και να μην ζει. Αυτό θα σήμαινε πως δεν θα μπορούσε να γιορτάσει την απελευθέρωση της χώρας από δανειστές και μνημόνια, πρωτογενή πλεονάσματα και άλλα συναφή.

Το 2060 ο κ. Καμμένος θα είναι 95 χρονών, αφού έχει γεννηθεί το 1965. Εύχομαι να ζει για να γιορτάσει, μαζί με τον κ. Τσίπρα, τη γενναία απόφαση να βάλουν ημερομηνία λήξης στο δράμα τής χώρας.

Ο κ. Τσακαλώτος θα είναι ακριβώς 100. Αν υποθέσουμε ότι ισχύει η λαϊκή ρήση για τις κατάρες, μάλλον θα έχει αποδημήσει σε τόπο που δεν θα θυμίζει την σύγχρονη «έρημη χώρα», αφού, όπως λένε, εκείνος ο τόπος είναι χλοερός, φωτεινός, χωρίς οδύνες. Το πέρασμά του όμως από τη ζωή θα έχει αφήνει ισχυρό αποτύπωμα. Η πολιτική ιστορία θα τον εγγράψει ως τον μοναδικό Έλληνα πολιτικό, που ενώ δεν ήξερε την ελληνική γλώσσα, διαπραγματεύθηκε την οικονομική επιβίωση της χώρας. Βεβαίως, οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους γίνονται στην αγγλική, αλλά αποφασίζονται σ’ αυτές όλα όσα ορίζουν την καθημερινότητα των Ελλήνων, από το Καστελόριζο ως το Διδυμότειχο.

Για τον κ. Πολάκη που είναι συνομήλικος του κ. Καμμένου, αδυνατώ να υποθέσω κάτι, φοβούμενος μήπως η χέρα του με βάλει τρία μέτρα κάτω, όπως κάποτε είχε πει για λασπολόγους δημοσιογράφους. Βεβαίως εγώ με την λασπολογία δεν έχω καμιά σχέση, αλλά όπως λέει ο λαός «φύλαγε τα ρούχα σου, για να έχεις τα μισά».

Πάμε παρακάτω: Ο κ. Μητσοτάκης θα είναι 92 χρονών (1968), ενώ ο κ. Λεβέντης 109 (!) ή θα τον έχουν ξεχάσει πλήρως.

Ο μικρότερος βουλευτής του σημερινού κοινοβουλίου, ο Αναστάσιος Μεγαλομύστακας, γεννημένος το 1988 θα είναι 72 χρονών και ίσως ανάβει κερί στον κ. Λεβέντη, που φέρνοντας επιτέλους το κόμμα του στη Βουλή, του έδωσε την ευκαιρία στα 27 του χρόνια, το 2015, να γίνει κι αυτός ένας από τους πατέρες τού έθνους.

Ο φιλόσοφος της Βουλής, που έχει πει πως το 2060 θα έχουν πεθάνει οι δανειστές και το «ποιος ζει και ποιος πεθαίνει», αξιότιμος κ. Ζουράρις, σίγουρα θα έχει πεθάνει, μια και ήδη είναι 77 χρονών. Λέτε να ζήσει μέχρι τα 120;

Το 2060 εκείνοι που θα είναι νεότεροι των 43 ετών δεν έχουν ακόμα γεννηθεί. Δεν έχουν πάει σχολείο, δεν έχουν ερωτευθεί, δεν έχουν σταδιοδρομήσει. Εμείς, είναι γεγονός, πως δεν μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα είναι η εκπαίδευση τότε, πώς θα είναι το οδικό δίκτυο της χώρας, ποιες δυνάμεις θα κυριαρχούν σε παγκόσμιο επίπεδο, ποιοι πόλεμοι θα έχουν αιματοκυλήσει έθνη και ανθρωπότητα, ποιες θα είναι οι δυνατότητες της επιστήμης.

Το 1910 οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα ζούσε η ανθρωπότητα μέχρι το 1950, ούτε ποιες κοσμογονικές αλλαγές θα επιτελούνταν.

Από αυτήν την άποψη ο κ. Ζουράρις έχει δίκαιο. Από την άλλη όμως; Πώς υπογράφεις, εσύ ο κοινός θνητός, αποφάσεις που θα ισχύουν μέχρι το 2060; Ποιος σου το έδωσε το δικαίωμα; Οι 153 βουλευτές; Ποιος σου είπε πως αυτοί αντιπροσωπεύουν το σύνολο του ελληνικού λαού; Κάπου δυο εκατομμύρια Έλληνες αντιπροσωπεύουν. Μόνο. Οι υπόλοιποι Έλληνες ρωτήθηκαν για τόσο σημαντικές αποφάσεις; Πού το βρήκες γραμμένο να ορίζεις τη ζωή τών παιδιών μου και των εγγονών μου, και των παιδιών τών εγγονών μου;

«Στις 20 Σεπτέμβρη τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», είχε πει στις 12 Σεπτεμβρίου του 2015 ο κ. Τσίπρας, σε ομιλία του στο Κερατσίνι. Και όντως, τον Ιούνιο του 2017, με φόντο το οργουελικό 2060, μπορεί να πανηγυρίζει. Τους τελείωσε και μας τελείωσε συνάμα. Κατόρθωσε να κάνει τους ανήμπορους συνταξιούχους να κλαίνε, τους μικροεπιχειρηματίες να αγωνιούν για την επιβίωσή τους και τον κρατικό μηχανισμό ν’ ακινητοποιηθεί.

Η πρώτη φορά αριστερά δείχνει τον δρόμο. Το χρονόμετρο περιστρέφεται με χρονολογία τερματισμού το 2060. Το κατάφεραν. Κουράστηκαν από τις περήφανες διαπραγματεύσεις, αλλά στο τέλος το κατάφεραν. Σάρωσαν κόκκινες γραμμές, γκρέμισαν δεδουλευμένα, διέλυσαν κεκτημένα, ανακάλυψαν λεξιλόγια και ερμηνείες που προκαλούν οργή, εξευτέλισαν θεσμούς, πιστοί στο εμφυλιοπολεμικό «τούς τελειώνουμε».

Ας είναι. Πάντα μέσα από τις καταστροφές ανθίζει και μια ελπίδα. Όσες γραβάτες με πέη αναρτηθούν στις σελίδες του κ. Καμμένου, όσα αισχρόλογα βγουν από το στόμα τού κ. Πολάκη και όχι μόνο, η ελπίδα θα βρει τρόπους να ξαναγεννηθεί…