Τι θα γίνει αν υπάρξει κάποιος νεκρός;

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

(Δημοσιεύθηκε στη Larissa net στις 8-4-2016)

Σκηνές απείρου κάλλους στον Πειραιά.

Μετά από εκείνες στις ακτές των νησιών μας.

Μετά από τις άλλες στην Ειδομένη.

Στις ακτές των νησιών μας – οι σκηνές - πονούσαν ιδιαίτερα όταν περιλάμβαναν και πτώματα. Όταν ο φακός των φωτογράφων απαθανάτιζε το σημείο μηδέν, το μηδέν της ζωής.

Στην Ειδομένη οι σκηνές γίνονταν πιο δραματικές όταν μέσα στις λάσπες τσαλαβουτούσαν γυμνά πόδια. Και βέβαια αγκάλιασαν το σημείο μηδέν κάπου στα παγωμένα νερά ενός ποταμού, χείμαρρος λένε πως είναι.

Στον Πειραιά τα παιδιά γίνονται προμαχώνες. Αναπνέοντες προμαχώνες. Βαράτε τα παιδιά. Αν σας κάνει ψυχή. Αν δεν αφήσετε μέσα σας ίχνος ανθρωπιάς. Πολλούς βαρβάρους έχει καταγράψει η ιστορία να βάζουν προπέτασμα παιδιά και γέρους. Οι γέροι όμως ζυγίζουν περισσότερο από τα βρέφη, άρα δεν τους πετάμε. Τα βρέφη, ακόμα και για παιγνίδι, τα πετά εύκολα ένας ενήλικος στον άλλον. Γιατί να μην τα πετάξουμε και για εκβιασμό;

Ένα κράτος κουρέλι που το αντικαταστούν και το εκφράζουν «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» και «Αλληλέγγυοι». Αυτές αποφασίζουν πότε θα είναι ανοικτοί οι δρόμοι, πότε θα εφαρμόζεται ο νόμος για παρακώλυση συγκοινωνιών, πότε θα οργώσει ο αγρότης το χωράφι του, πού θα εγκατασταθούν φυγάδες, πρόσφυγες ή μετανάστες. Το βράδυ της Τετάρτης προς την Πέμπτη οι «Αλληλέγγυοι» οδήγησαν ομάδα μεταναστών στο Σύνταγμα, προκειμένου να στήσουν εκεί τις σκηνές τους. Αύριο, μεθαύριο κανείς δεν ξέρει πού θα έχουν την έμπνευση να τους πάνε και τι επεισόδια θα δημιουργήσουν για να προκαλέσουν εντυπώσεις.

Και η Κυβέρνηση; Η Κυβέρνηση παρακολουθεί – έτσι δηλώνει – γιατί δεν είναι στην λογική της άλλες στρατηγικές. Κατά τα άλλα είναι Κυβέρνηση. Χαίρω πολύ. Άραγε, στον Έλληνα αγρότη που δεν μπορεί να οργώσει το χωράφι του, αρκεί αυτό το «παρακολουθεί»; Άραγε στον φορτηγατζή, που πέφτει πάνω στον κλειστό δρόμο, αρκεί το «παρακολουθεί»; Εντάξει, ο φορτηγατζής έχει συνηθίσει τους αποκλεισμούς. Κάποτε έκλεινε και ο ίδιος. Μετά τον έκλειναν οι αγρότες. Ας τον κλείσουν τώρα Σύριοι, Αφγανοί, Πακιστανοί. Ούτως ή άλλως στην Ελλάδα δεν έχουν απέναντί τους βόμβες και αποκεφαλισμούς. Έχουν μια πολιτισμένη χώρα που έχει μάθει να ανέχεται. Άλλωστε σ’ αυτές τις ενέργειες έχουν και τους καθοδηγητές των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» και των «Αλληλέγγυων», οι οποίοι με τη σειρά τους χαίρουν της κρατικής εκτίμησης και προστασίας.

Όμως…

Τι θα γίνει αν αποδειχθεί ότι οι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» ροκανίζουν κονδύλια που έπρεπε να βοηθούν την διαβίωση των φυγάδων.

Τι θα γίνει αν οι «Αλληλέγγυοι» αποδειχθεί ότι είναι υστερόβουλοι τυχοδιώκτες, εξυπηρετούντες είτε ιδεοληψίες, είτε άδηλους πλουτισμούς;

Και τι θα γίνει αν υπάρξει κάποιος νεκρός;

Η απάντηση είναι απλή: Θα φταίνε τα επάρατα 40 χρόνια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ίσως και τα 400 της Τουρκοκρατίας.

Πάντως όχι η «Κυβέρνηση οκταμήνου», όπως πρόσφατα (ΣΚΑΪ 6-4-2016) την χαρακτήρισε συντοπίτης μας βουλευτής των ΑΝΕΛ. Δηλαδή η Κυβέρνηση που πρόκυψε από τις εκλογές της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015, με την σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και η Κυβέρνηση που είχε προκύψει με τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου 2015 δεν ήταν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Άλλη ήταν; Το διάστημα από 25 Ιανουαρίου μέχρι 20 Σεπτεμβρίου διαγράφεται; Το πήρε μαζί του ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου κι εξαφανίστηκε, όπως εξαφανίζονταν οι πρόσφυγες – μετανάστες της κ. Τασίας; Οποίος αυτοεξευτελισμός; Στις ώριμες ηλικίες τουλάχιστον πρέπει να μαθαίνουμε πως όταν δεν έχουμε να πούμε κάτι, προτιμότερο είναι να σιωπούμε. Προς χάριν έστω της αξιοπρεπείας.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξουσιάζει την χώρα από την 26^η Ιανουαρίου 2015 και ευθύνεται απολύτως για ό,τι έχει συμβεί στο διάστημα αυτό, άσχετα αν η επιστήμη της προπαγάνδας επιχειρεί να βρει ευθύνες ακόμα και στους Περσικούς Πολέμους. Η δε μεγίστη των ευθυνών της είναι η καλλιέργεια κλίματος διχασμού, το κόστος του οποίου θα πληρώσουν μελλοντικές γενιές.

Η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού με Μ.Κ.Ο. και Αλληλέγγυους είναι απόλυτη επιλογή της Κυβέρνησης. Αυτή η στρατηγική εξυπηρετεί την ταξική της συνείδηση. Το δήλωσαν ξεκάθαρα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη (Μουζάλας, Δρίτσας, Φωτίου κ. ά). Βεβαίως την λάντζα θα την κάνουν άλλοι: Στρατός, Αστυνομία, Λιμενικό. Γιατί η λάντζα είναι άλλη υπόθεση, απαιτεί κόπο και υπευθυνότητα.

Την ταξική της συνείδηση βεβαίως εξυπηρετούν και άλλα, όπως η γελοιότητα της ρήτρας εχεμύθειας που σκαρφίστηκε ο Πρόεδρος της Βουλής. Αλήθεια γιατί δεν πρέπει να μαθαίνουμε τι συζητιέται στη Βουλή ή στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις των βουλευτών; Από πότε η αλήθεια βλάπτει τη δημοκρατία;

Και από πότε η ΕΣΗΕΑ ανέλαβε καθήκοντα υπηρεσίας λογοκρισίας; Αλλά αυτό μια άλλη φορά…

Άγγελος Πετρουλάκης