Breaking News

EXALCO και πολλά μπράβο


ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ
------------------------
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

Η EXALCO είναι πάντα εδώ…


Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Περισσότερα από τριάντα, σίγουρα. Βράδυ χειμώνα ήταν, αυτό το θυμάμαι. Οι «Θεσσαλικές Επιλογές» που διηύθυνα, τότε, στεγάζονταν στο τέρμα τής οδού Βενιζέλου. Ήμουν μόνος και όταν άκουσα βήματα ν’ ανεβαίνουν την σκάλα, απόρησα. Ο κ. Τάκης είχε ανεβεί από ώρα στον επάνω όροφο, όπου δούλευαν οι συνάδελφοι της εφημερίδας.
Στο άνοιγμα της πόρτας πρόβαλε η μορφή του αείμνηστου Στέλιου Καντώνια. Επιβλητική. Με πλησίασε χαμογελώντας, όπως πάντα, με απλωμένο το χέρι. «Ακόμα δουλεύεις;», με ρώτησε. Του απάντησα πως ήθελα να προχωρήσω κάποια πράγματα. Άφησε ελεύθερο ένα τρανταχτό γέλιο. «Τυχερός ο Τάκης. Βρήκε έναν σκύλο κι έχει το κεφάλι του ήσυχο…», είπε. Και συνέχισε: «Κι εγώ είμαι τυχερός, έχω κι εγώ έναν σκύλο, στην Εξάλκο, τον Αδάμο Τσιάχα…»
Ήταν καινούργια τότε η Εξάλκο, στο ξεκίνημά της, και όλοι μας πιο νέοι. «Πώς πάει η Εξάλκο κ. πρόεδρε;», τον ρώτησα. «Λαμπρά, λαμπρά και θα πάει όλο και πιο λαμπρά…», απάντησε γελώντας, ξανά.
Τότε εμφανίστηκε στην πόρτα ο κ. Τάκης. «Τι γελάς;», τον ρώτησε. «Γελάω γιατί βρήκες κι εσύ έναν σκύλο…», του απάντησε κι εκείνου. «Είναι μεγάλη επιτυχία Τάκη μου οι καλοί συνεργάτες…», συνέχισε.

Θυμήθηκα τους δυο μεγάλους Λαρισαίους άνδρες πριν λίγο, όταν διάβασα πως στη δική μας EXALCO απονεμήθηκε το «Βραβείο ΕΒΕΑ για την εξαγωγική δραστηριότητα και τη διεθνή παρουσία».
Χρησιμοποίησα την έκφραση «δική μας EXALCO», όπως θα τη χρησιμοποιούσα για κάθε επιχείρηση του τόπου μας, της Λάρισάς μας, που θέλω να τη νιώθω ζωντανή και ελπιδοφόρα, μιας πόλη που δοκιμάστηκε όπως πολλές άλλες από την κρίση τών τελευταίων ετών, αλλά σε αρκετούς τομείς άντεξε. Άντεξαν πολλές επιχειρήσεις της, διατήρησαν το υπαλληλικό και εργατικό δυναμικό τους, προχώρησαν κι ένα βήμα παραπέρα. Εξαγωγές… Διεθνής παρουσία… Η Ελλάδα που επιτίθεται, που κερδίζει… Αυτή πρέπει να είναι η Ελλάδα…
Κάποτε, ο διάδοχος του αείμνηστου Στέλιου, ο Γιάννης Καντώνιας, πρόεδρος σήμερα της EXALCO, μου είχε πει: «Μόνη μας ελπίδα είναι οι ξένες αγορές. Αλλά αυτές τις κερδίζεις μόνο με την ποιότητα και τη συνέπεια…»

Να σε βλέπουν και να σέβονται γι’ αυτό που είσαι. Να σε σέβονται γιατί είσαι καλύτερος. Να σε υπολογίζουν και να υποκλίνονται στην ανωτερότητά σου. Αυτό είναι το στοίχημα. Δοκιμαστήκαμε ως χώρα αρκετά. Οι επιχειρήσεις δοκιμάστηκαν ακόμα περισσότερο. Δεν βρήκαν συμπαραστάτη το κράτος. Αντίθετα, το κράτος με την σκουριασμένη γραφειοκρατία του, πάντα έβαζε και βάζει εμπόδια. Ένας υπάλληλος μέσης βαθμίδας μπορεί να βασανίζει έναν επιχειρηματία μόνο και μόνο γιατί τσακώθηκε με τη γυναίκα του και είναι σε «κακή διάθεση». Το ζήσαμε και το ζούμε αυτό. Είσαι τριάντα χρόνια της τράπεζας, ζητά μια απλή πράξη και σου ζητά λογαριασμό ΔΕΗ για να διαπιστώσει την διεύθυνση κατοικίας. Καλά τριάντα χρόνια που συναλλάσσομαι δεν αρκούν για την πιστοποίηση του ποιος είμαι; Οι λογαριασμοί που έχω; Οι μηνιαίες συναλλαγές; Ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπο του υπαλλήλου και απάντηση: «Τα θέλει η τράπεζα». Για μια πράξη πέντε λεπτών, να επιστρέψεις την επόμενη μέρα, να στηθείς ξανά σε ουρά, να χάσεις άλλες ώρες... Και υποτίθεται πως οι τράπεζες είναι απ’ τις πλέον εκσυγχρονισμένες…
Ξέφυγα από το θέμα, που ήταν η κατάθεση μιας ευχής για να πάει η EXALCO, όπως και κάθε εταιρεία της πόλης μας, ψηλότερα. Γιατί η πόλη μας έχει ανάγκη τις παραγωγικές δυνάμεις. Έχει ανάγκη μιας ισχυρής βιομηχανικής αφύπνισης, η οποία πρώτα απ’ όλα θα αντιμετωπίσει νικηφόρα την ανεργία. Αυτό είναι στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί. Τα μεγάλα λόγια τών πολιτικών τα χορτάσαμε. Μπουχτίσαμε απ’ αυτά. Θα έλεγα: «Κάντε πίσω. Καταπιείτε την ξύλινη γλώσσα σας, βάλτε το ύφος των εκατό καρδιναλίων στην ντουλάπα σας και αφήστε τους τίμιους και εργατικούς επιχειρηματίες ν’ απλώσουν τα φτερά τους…»
Χαίρομαι που η δική μας EXALCO για μια ακόμα φορά κέρδισε ακόμα ένα στοίχημα. Εύχομαι να είναι πολλές οι επιχειρήσεις που θα κατακτούν ολοένα και περισσότερες ξένες αγορές. Ξέρω ήδη αρκετές και χαίρομαι και γι’ αυτές. Αν έχω ζωή για όλες θα γράψω…
Σήμερα, όμως, είναι η ημέρα τής EXALCO…

Λάρισα, 15/1/2020





Δεν υπάρχουν σχόλια