Πόσο κοστίζει μια δημόσια συγγνώμην.

ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ

------------------------

Από τον Άγγελο Πετρουλάκη

Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω;;;

Δανείστηκα από τον Λένιν τον τίτλο τού γνωστού βιβλίου του για να καταθέσω τον θυμό που μου προκάλεσε η είδηση πως στο Νοσοκομείο Καρδίτσας διορίστηκε διοικητής ένας 81χρονος συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Μου είναι αδιάφορο το ότι ήταν στέλεχος – κάποτε – του ΛΑ.ΟΣ και στη συνέχεια των ΑΝ.ΕΛ. γιατί εκείνο που μου προκάλεσε τον θυμό ήταν η ηλικία των 81 χρόνων;

Ερωτώ πρώτα αυτόν: Αν αύριο το πρωί, ένας νόμος τού έκοβε τη σύνταξη και τον ανάγκαζε να ξαναγυρίσει στις αίθουσες, θα το δεχόταν;

Ερωτώ τον υπουργό που υπέγραψε τον διορισμό: Θα τολμούσε να φέρει ποτέ νομοσχέδιο στη Βουλή, που να όριζε το όριο της συνταξιοδότησης στο 80στό έτος;

Ερωτώ τον πρωθυπουργό: Η διοίκηση ενός νοσοκομείου, με δεκάδες γιατρούς, ίσως εκατοντάδες νοσηλευτές, με διαχείριση κονδυλίων, με ένα βουνό υποχρεώσεις, θεωρείται εργασία ή χόμπι;

Ερωτώ τον υπουργό: Πόσες ώρες ημερήσιας απασχόλησης απαιτεί ένα νοσοκομείο; Πόσες ημέρες την εβδομάδα; Είναι σε θέση ένας 81χρονος ν’ ανταποκριθεί;

Έχω αφήσει όλα τα άλλα κριτήρια και έχω επικεντρωθεί στην ηλικία. Στο πιο κραυγαλέο, δηλαδή, σ’ αυτό που αποκαλύπτει πως ο κομματικός μηχανισμός ο οποίος πρότεινε τον 81χρονο για διοικητή τού Νοσοκομείου Καρδίτσας είναι σάπιος, αμαρτωλός, αντικοινωνικός, αντιδημοκρατικός και πολλά ακόμα. Είναι και γελοίος, και βλαβερός για την κυβέρνηση, όπως ο ίδιος ο υπουργός στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Κύριε Μητσοτάκη…

Πρωθυπουργό δεν σας έκαναν οι κομματικές οργανώσεις. Αυτές υπάρχουν για να γλείφουν κοψίδια εκείνοι που τις συναποτελούν.

Πρωθυπουργό σας έκαναν οι απλοί πολίτες, που σιχάθηκαν το ψέμα, την αναξιοκρατία, τον τυχοδιωκτισμό και άλλα δεινά που παρήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δείτε αυτούς που σας περιτριγυρίζουν και σκοτώνονται να βγουν φωτογραφία μαζί σας, κορδώνοντας το στήθος και το κεφάλι τους σαν γαλοπούλες. Περάστε τους μια ακτινογραφία. Βρομούν οι περισσότεροι. Ζουν με τους ψιθύρους και τις συνωμοσιολογίες. Δημιουργείστε μια νέα Ελλάδα, χωρίς αυτούς, τους οποίους χλευάζουν οι πολλοί.

Τι θα πει «κομματικός παράγοντας»; Η ψήφος του μετρά περισσότερο από τον καθημερινό άνθρωπο; Δείτε πόσα μαχαίρια κρύβει κάτω από το σακάκι του, έτοιμος να μαχαιρώσει ομοϊδεάτη του, προκειμένου να φανεί αυτός. Πίσω από τις χειραψίες και τα χαμόγελα, κρύβονται μίση, ανταγωνισμοί, ανίερες συμμαχίες. Κανείς τους δεν ενδιαφέρεται αν ο πολίτης έχει να πληρώσει το ρεύμα του, αν η Ελλάδα θα χτίσει ένα ασφαλές μέλλον.

Κύριε Μητσοτάκη…

Είναι κακό να κάνετε ένα βήμα μπροστά και υπουργοί, πολιτευτές, κομματικοί παράγοντες να κάνουν ένα βήμα πίσω. Θα γίνετε ένας ακόμα Δον Κιχώτης και είναι κρίμα, γιατί πολλοί σας εμπιστεύθηκαν.

Οι υπουργοί σας έχουν τεράστιες ευθύνες. Ακόμα και για τα χαμόγελα που ανταλλάσσουν, και για τις αγκαλιές. Δημοκρατία δεν είναι μόνο ισονομία, είναι και άλλα πολλά, που ίσως δεν τα έμαθαν. Τους 80χρονους να τους συμβουλεύονται, όχι να τους διορίζουν. Και τα «δικά μας παιδιά» να μην τα θεωρούν πιο ¨δικά μας» από κάποια άλλα.

Λένε, ενίοτε, πως «ο λαός διψάει για αίμα». Γιατί όχι; Όταν ο λαός νιώθει το εμπαιγμό, για τι θα διψάει; Για πορτοκαλάδα;

Παρατηρώ τον κύριο Κικίλια χρόνια τώρα και επικροτώ την προσεγμένη αμφίεσή του. Αναρωτιέμαι: Άραγε με την ίδια προσοχή που διαλέγει τα ρούχα του, διαλέγει τους συνεργάτες του;

Κύριε Μητσοτάκη…

Υποσχεθήκατε νέα Ελλάδα, νέες αντιλήψεις. Είμαι βέβαιος πως το πιστεύετε. Με ποιους θα το κατορθώσετε, όμως; Ο διοικητής «παραιτήθηκε» μετά την κατακραυγή. Ούτε το ελάχιστο θάρρος; Τι θα κόστιζε, αν λεγόταν πως απελύθη; Και πως υπήρξε μια κάποια αβλεψία; Πόσο κοστίζει μια δημόσια συγγνώμην.

Λάρισα, 26/11/2019