Ναυαγώ, εγώ, ο εραστής των Συμπληγάδων - ΛΟΓΟΣ τρίτος - Ε8

Ναυαγώ
με το δισάκι του Οδυσσέα στους ώμους,
εγώ, ο εραστής των Συμπληγάδων
σε θάλασσες γαλήνιες και οικείες, πια.

Με βλέμμα διάπυρο βλέπω
τους θολούς ορίζοντες ακινητοποιημένους,
τις γυναίκες των Λαπήθων ν’ αντιστέκονται,
τον Πειρίθου να ματώνει
μ’ έναν ήλιο θλιμμένο στο μέτωπο.

Ναυαγώ
και δεν ξέρω
η νύχτα αν θά ’ρθει...
`Όλο καημό την προσμένουν οι Κένταυροι.


Αν θα μπορούσαν
λίγο ακόμα να κρατήσουν οι Λάπηθες
μπορεί και να μη νύχτωνε,
μπορεί κι εγώ να πάλευα τα κύματα.