ΛΟΓΟΣ τρίτος - Δ 5. - Οι αδιάβατες θάλασσες που μας κυκλώνουν

Δ5.

Και οι θάλασσες...

Οι αδιάβατες θάλασσες που μας κυκλώνουν
είναι για τις φυγές μας...
Κι εμείς,
με τις καρίνες μας όλο σκουριά
...για να σαλπάρουμε.
Χωρίς πυξίδες, πια, οι ποντοπορίες μας,
χωρίς μαρκόνι στο τσούρμο,
δίχως νηολόγιο.

Με τα πανιά μας βουτηγμένα στο μπλε της απόγνωσης
κι ένα τραγούδι ν’ ανεμίζει στο μεσιανό κατάρτι
ξανοιγόμαστε στο πέλαγος.

Στη γλώσσα των γλάρων οι αποχαιρετισμοί.

Στο αλφαβητάρι των κοχυλιών
περισσεύουν τα δάκρυα,
οι μνήμες των δειλινών,
τα νεύματα που έμειναν στον αέρα
και οι εικόνες από τους ταρσανάδες...