ΛΟΓΟΣ τρίτος - Α 9 (απόσπασμα)

Μπορείς να σβήσεις τώρα το κερί...
Θα σ΄ αγαπώ το ίδιο στο σκοτάδι
και θα πονάω για τα μάτια σου...

Μπορώ να σ’ αγαπώ και δίχως μάτια...
Μπορώ να σ’ αγαπώ και δίχως σώμα...

Τώρα τα όνειρα προστάζω να σε φιλούν γλυκά
και στα σεντόνια λέω να σε προσέχουν.

Πιάνω και στρώνω το κρεβάτι σου με ροδοπέταλα,
τραγούδια βάζω στο προσκέφαλο
και την καρδιά μου στα μαλλιά από τις κούκλες σου
να σε φυλάει απ’ το κακό.

Κι εσύ πικραίνεσαι απ΄ την ανάσα μου.

Βλέπεις στα χέρια μου συρματοπλέγματα
και την καρδιά σε βάλτους.

Π ιάνω και στρώνω στο κρεβάτι σου υάκινθους,
γράφω στους τοίχους « Σ’ ΑΓΑΠΩ » .
Χαϊδεύω τους καθρέφτες που σε κοίταξαν,
τις χτένες που σε χτένισαν...

Μα δεν ακούς... Μα δεν ακούς...
Μα δεν ακούς κάθε που λέω «ΕΛΑ»...