Breaking News

Περί αξιοπρεπείας και όχι μόνον…



ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ
(Δημοσιεύθηκε στην έντυπη Larissa net, Παρασκευή 20-5-2016)
----------------------------------------------------------------
  «Η χώρα μας είναι αποφασισμένη… να πρωταγωνιστήσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, με δείκτες πορείας τον Ανθρωπισμό, την Ειρήνη, την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την αειφόρο Ανάπτυξη»
Τάδε έφη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
Στην πόλη μας.
Ίσως αισθανόμενος μια εσωτερική γαλήνη γιατί, πριν δυο χρόνια κοντά, εκεί που πήγαινε να τον ξεχάσει η πολιτική ιστορία, ενταφιάζοντας στην λήθη τις ανηθικότητες της πολιτικής του καριέρας, αποφάσισε, η διαστροφή της αριστερής ταξικής συνείδησης, να τον ξεθάψει και να τον προωθήσει στον θρόνο του ύπατου αξιώματος.
Ίσως αισθανόμενος μιαν υπερηφάνεια που έχει μάθει να συνταιριάζει όμορφα εντυπωσιακές λέξεις, όμορφες λέξεις, σ’ έναν λόγο ξύλινο, χωρίς ουσία, που ηχεί σαρκαστικά στ’ αυτιά κάθε σκεφτόμενου συν-Έλληνα, που δεν αμείβεται όσο ο κ. Παυλόπουλος, που δεν απολαμβάνει τα προνόμια που απολαμβάνει εκείνος, που δεν συνοδεύεται από μια στρατιά σφουγγοκωλαρίων, που δεν τον ανακηρύσσουν επίτιμο δημότη τους πολιτείες και χωριά που μαραζώνουν από την ανεργία και τις φοροεπιδρομές…

Προσπερνώ τις λέξεις «Ανθρωπισμός» και «Ειρήνη», που ούτως ή άλλως πρωτότυπες δεν είναι και ούτε πλέον φέρουν κάποιο ειδικό βάρος. Ο «Ανθρωπισμός» από την Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, από τον Ο.Η.Ε. Η «Ειρήνη» από το τέλος Αυγούστου του 1949. Είτε τις αναφέρει ένας πρόεδρος συλλόγου αδέσποτων σκύλων, είτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το ίδιο ειδικό βάρος έχουν.
Σταματώ στην λέξη «Δημοκρατία». Σήμερα πόση εφαρμογή έχει η έννοια της Δημοκρατίας σε όσα συμβαίνουν στην χώρα μας; Είναι Δημοκρατία η γλώσσα και το ύφος υπουργού που ο ίδιος έχει ορκίσει; Εννοώ τον κ. Πουλάκη. Είναι Δημοκρατία τα όσα έχουν συμβεί μεταξύ υπουργού και δικαστικού λειτουργού; Είναι Δημοκρατία όσα συμβαίνουν στην Ειδομένη με τις σιδηροδρομικές γραμμές αχρηστευμένες; Είναι Δημοκρατία τα τόσα και τόσα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας; Ο ίδιος είναι χαρούμενος που υπηρετεί αυτήν την Δημοκρατία; Πού, άραγε, εντοπίζει την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να υπερασπιστεί την Δημοκρατία, όχι της δική της, αλλά όλων μας;

Σταματώ στη φράση «Κοινωνική Δικαιοσύνη». Στα μάτια μου έρχονται σαν κινηματογραφική ταινία τα κουφάρια χιλιάδων καταστημάτων, με τα λουκέτα και τα «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ». Στα δικά του μάτια, όχι; Στα δικά μου μάτια έρχονται ευγενικά πρόσωπα ανθρώπων που επαιτούν, ανθρώπων που μέχρι ένα δυο χρόνια πάλευαν την ζωή ως μικρομεσαίοι επαγγελματίες και σήμερα σέρνονται στους δρόμους μέσα σε πλήρη εξαθλίωση; Στα δικά του, όχι;

Αν κ. Παυλόπουλε, η διαστροφή της αριστερής σκοπιμότητας δεν σας είχε επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και παραμένατε ένας απλός τέως βουλευτής και υπουργός της Ν. Δημοκρατίας, ή έστω ένας ακόμα βουλευτής της αντιπολίτευσης, θα λέγατε ότι «Η χώρα μας είναι αποφασισμένη… να πρωταγωνιστήσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, με δείκτες πορείας… την Κοινωνική Δικαιοσύνη»; Τώρα, αυτές οι δηλώσεις είναι απόρροια της κριτικής σας σκέψης ή προϊόν του θεσμικού σας ρόλου, άρα εντελώς πλαστές και καθαρά προπαγανδιστικές; Η ευθύνη σας είναι τεράστια και το ολίσθημα τρομακτικό. Όποιον σκοπό και πρόθεση εξυπηρετεί. Το περισπούδαστο ύφος που ενδύεστε δεν θα σας διασώσει από την λήθη της ιστορίας, ούτε θα σας απαλλάξει από τις ευθύνες σας απέναντι σ’ έναν λαό που βλέπει την καθημερινή δολοφονία της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και κάτι ακόμα κ. Παυλόπουλε. Μπορείτε να φανταστείτε με τι κριτικές και χαρακτηρισμούς θα σας φόρτωναν δυο χρόνια πριν οι σημερινοί δημοτικοί άρχοντες που σας αναγόρευσαν «επίτιμο δημότη»;

Όμως εκείνο που πονά και αποτελεί κατάπτυστο σημάδι στο ακριβό σας κουστούμι δεν είναι οι συναισθηματικές υποχρεώσεις σας απέναντι στον θεσμικό σας ρόλο. Είναι η ρηχότητα των δηλώσεών σας, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα την οποία και γνωρίζετε και δεν σας βρίσκουν σύμφωνο σε περίπτωση αυτοκριτικής. Δεν σας εξιλεώνει λοιπόν ο θεσμικός σας ρόλος. Τουναντίον, σας καταδικάζει. Το έχετε αντιληφθεί αυτό, βεβαίως, αλλά το ατομικό σας συμφέρον και οι προσωπικές σας ματαιοδοξίες, σας εμποδίζουν να υπάρξετε τίμιος έστω στις εσχατιές της ζωή σας.
Είναι κρίμα ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας να μετατρέπει σε καρικατούρα την προσωπικότητά του, όσο αμφιλεγόμενη και αν είναι αυτή. Ο θεσμικός ρόλος αποκτά την αξία του από το ειδικό βάρος της αξιοπρεπείας που φέρει το πρόσωπο. Η δε αξιοπρέπεια είναι στάση που αποκτάται με τη συνέπεια στις αρχές που καθορίζουν την δημόσια συμπεριφορά. Η δική σας συμπεριφορά, κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας, πόση αξιοπρέπεια εκφράζει; Νιώθετε εαυτόν ικανόν να με πείσει πως «Η χώρα μας είναι αποφασισμένη… να πρωταγωνιστήσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, με δείκτες πορείας… την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την αειφόρο Ανάπτυξη»;

Άγγελος Πετρουλάκης




Δεν υπάρχουν σχόλια