Breaking News

Ο τρελός Απρίλης είναι εδώ



Μονολογώντας / Δημοσιεύθηκε στην έντυπη Larissa net στις 3 - 4 - 2015



Κυριακή των Βαΐων σε δυο μέρες, στην αρχή του ‘‘τρελού Απρίλη’’, στην αρχή της άνοιξης και βέβαια εντός της αποθέωσης μιας φύσης που κουράστηκε από το γκρίζο του χειμώνα και θέλει να φτερουγίσει μέσα στα χρώματα και τα αρώματα των λουλουδιών, αλλά και να μετατραπεί σε απέραντη γλυκιά αγκαλιά για τον άνθρωπο, που άλλο πια δε θέλει το χειμώνα, το πρόωρο νύχτωμα και το πάρωρο ξημέρωμα. Καιρός ν’ απολαύσουμε τις γλυκές στιγμές των ανοιξιάτικων δειλινών, καιρός να μυρίσουμε το πρωινό ξύπνημα μέσα από τα τιτιβίσματα των αποδημητικών που ξαναγύρισαν στις μεσόγειες πατρίδες τους, καιρός να περπατήσουμε στα παραποτάμια μονοπάτια ανιχνεύοντας τη σιωπή της υπαίθρου.

Ίσως και καιρός να περπατήσουμε σε δρομάκια κοιμητηρίων, έτσι για να θυμηθούμε πόσο φθαρτό είναι το ‘‘εγώ’’ μας στην όλη διαδικασία της ζωής και να διδαχτούμε πόσο αναπόφευκτο είναι αυτό το μέγα μυστήριο του θανάτου, που μόνο ο ευαγγελικός Λόγος το μετέτρεψε σε χαστούκι στο πρόσωπο της έπαρσης, αφήνοντας ορθάνοιχτες τις πόρτες της ελπίδας για όσους εν επιγνώσει θελήσουν να πορευτούν ως έσχατοι.


Των Βαΐων μεθαύριο και από τη Δευτέρα τα δρώμενα της Μεγαλοβδομάδας. Άγνωστο για πόσους η Μεγάλη Εβδομάδα, με την Άκρα Ταπείνωση, τον Ενταφιασμό και την Ανάσταση, θ’ αποτελέσει τη φυσική ευκαιρία για να εξιχνιάσουν και να φωτίσουν το σκοτεινό αίνιγμα του θανάτου. Επίσης άγνωστο το ποιοι θα νιώσουν το πόσο ψεύτισε η ζωή μας, η οποία από τη μια απειλείται από τη φυσική ανέχεια και από την άλλη από τα σκύβαλα θεσμών και ηθών που άκριτα υιοθετούμε ως Ευρωπαίοι.

Η ευτέλεια είναι τόση που πια μόνο αηδία παράγει και δε μένει για τους σκεπτόμενους παρά η καταφυγή σε μιαν ερημιά ή έστω σ’ ένα adagio, μια και τα Ιδιόμελα ή τα Τριώδια, τον Ρωμανό Μελωδό, αλλά και τον Ελύτη του Αθέατου Απρίλη, θέλει θάρρος για να τους προσεγγίσουμε. Κι εμείς χάσαμε το θάρρος μας από καιρό και πλέον βερμπαλίζουμε…

Ο μεταφυσικός άξονας της γιορτής μένει στα αζήτητα και στη θέση του τοποθετούμε ένα φανταχτερό διάκοσμο εντυπωσιακής ψευτιάς, με δήθεν θλίψη, με δήθεν αγαλλίαση και με την ανάδειξη σε πρώτο πλάνο μόνο κάποιων εκφυλιστικών απολήξεων των λαϊκών παραδόσεων, που εκμεταλλεύεται άγρια και ξεδιάντροπα ο νέος θεός του ανθρώπου, η κερδοσκοπία, λεηλατώντας το συναίσθημα, αλλά και τη χωρίς έρμα ανθρώπινη συνείδηση.

Ο ευαγγελικός Λόγος έλυσε τους λογαριασμούς του με την κερδοσκοπία στο Ναό του Σολομώντα, με τον Ιησού να διώχνει τους εμπόρους. Οτιδήποτε είναι έξω από εκείνη την αντίδραση δεν ανήκει στο μήνυμα και στην ουσία των λόγων Του, είναι εκ του πονηρού και στοχεύει στη διατήρηση μιας κοσμικής εξουσίας διάτρητης μπροστά στο θάνατο και την αιωνιότητα, ανίκανης να ελεήσει τον άνθρωπο και να επουλώσει τις πληγές του, έστω κι αν φέρει άμφια και χρυσά στολίδια δήθεν για τη ‘‘δόξα του Θεού’’. Τώρα πια που ξέρουμε καλά πως κανείς Θεός δεν έχει ανάγκη της εκ των ανθρώπων δόξας.

Για όλους μας θα υπάρξουν έστω κάποιες λίγες στιγμές για ν’ ακουμπήσει η σκέψη μας στο θλιμμένο πρόσωπο του Ιησού, όπως το ξέρουμε από την ταπεινή εικονογραφία των άγνωστων αγιογράφων. Θα υπάρξουν κάποιες λίγες στιγμές για ν’ ακουμπήσει η ψυχή μας σ’ ένα στάσιμο της υμνογραφίας των Παθών ή σ’ ένα αναστάσιμο εωθινό, έτσι για να ποτίσουμε τις ελπίδες μας με τον απόηχο των Λόγων Εκείνου που δίδαξε την αγάπη και απάλυνε το χτύπημα του θανάτου.

Με την ελπίδα αυτή ας πορευτούμε στο άσπιλο μιας θρησκείας, έστω κι αν αυτό το άσπιλο, το συναντήσουμε μόνο σ’ έναν Παπαδιαμάντη ή σ’ ένα Ρωμανό Μελωδό… 

Αλλά το μεταφυσικό νόημα των ημερών δεν ομιλεί για τίποτα άλλο παρά για την επούλωση των πληγών του ανθρώπου και για το πέρασμά του μέσα από τους ανεξιχνίαστους δρόμους του θανάτου, έτσι ώστε ν’ αποκτήσει γνώση ζωής. Με κορυφαίες στιγμές το πλύσιμο των ποδιών, το φιλί της προδοσίας, την Άκρα Ταπείνωση, τη συγγνώμη, τον Επιτάφιο Θρήνο της μάνας και φυσικά το χαρμόσυνο άγγελμα της ελπίδας που κομίζει η Ανάσταση.

Άλλωστε περί τούτου ομιλούν και τα ταπεινά αγριολούλουδα της ελληνίδας φύσης, που κάθε ‘‘τρελό Απρίλη’’ άδουν το πέρα από την ευτέλεια των εγωιστικών ημερών μας.
 Καλή Μεγαλοβδομάδα…
                         Άγγελος Πετρουλάκης                               
                     

Δεν υπάρχουν σχόλια