Υπήρξα ένα μικρό καράβι γεμάτο έρωτα - ΛΟΓΟΣ τρίτος - Ε17

.




Υπήρξα
ένα μικρό καράβι γεμάτο έρωτα και μνήμες
φύλλο κιτρινισμένο στη στροφή του κόσμου,
έτοιμο να προσπεραστεί περιμένοντας το χειμώνα
κραυγάζοντας
-πως πέθανε ο Θεός
ρωτώντας
-αν τέλειωσε ο άνθρωπος
-αν διυλίστηκε η αγάπη.

Μοίρα μου να είμαι μικρό καράβι
γεμάτο έρωτα,
με σπασμένα άλμπουρα,
με πανιά παιγνίδι στον άνεμο.

Μοίρα μου να είμαι
μικρό καράβι, ακυβέρνητο,
που ψάχνει μες την καταχνιά
τις οριζοντογραμμές της χαράς
και της αγάπης το χαμένο στίγμα.

...ένα μικρό καράβι
σημαδεμένο από το θάνατο
με κρεμασμένες στα κατάρτια του
τις θύμισες της νιότης
και τις σημαίες της αγρύπνιας.