ΛΟΓΟΣ τρίτος - Δ 7. -Και τα μάτια...

Δ7.

Και τα μάτια...

Αν είναι να μείνουν τα μάτια μου
ας μείνουν μόνο στα μάτια σου,
ή έστω στον αγέρα.

Αν είναι να μείνουν τα μάτια μου
ας μείνουν ως διαθήκη σιωπής,
αφού ανήκουν στις όχθες του Πηνειού,
-αφού γέμισαν με τοπία και χρώματα
-αφού μπορούν και σφαλιχτά να μιλούν
για κάστρα και αρχαίους ναούς,
για τη συμφωνία της πέτρας και της θάλασσας
για κυπαρισσοκορφές
μετέωρες στην αφετηριακή γραμμή του χρόμου,
-αφού κρατούν άφθορα
τα ερημικά ακρογιάλια του Κίσσαβου
όρθια τα πλατάνια και τις κουτσουπιές
που χαιρετίζουν το Αιγαίο.

Αν είναι να μείνουν τα μάτια μου
ας μείνουν μόνο στα μάτια σου
αφού πολύ σ’ αγάπησα
και στις πορείες
τον ιδρώτα σου σκούπιζα
με τα χείλη.