Φτερούγα είμαι... - ΛΟΓΟΣ τρίτος-Ε6.

Φτερούγα είμαι...

Αποκαλύπτομαι Φτερούγα είμαι
Αποκαλύπτομαι Πες τα τριαντάφυλλα να μη τρομάξουν
Αποκαλύπτομαι Ζωγραφίζοντας στο τοπίο Εσένα
Αποκαλύπτομαι Δακρύζοντας πρώτη φορά
Αποκαλύπτομαι Κραυγή και αίμα στο αύριο της ζωής
Αποκαλύπτομαι Εσένα πίστεψα ως επανάσταση
Αποκαλύπτομαι Να μ’ αγαπάς την ώρα που θα σβήνω

Εσένα πίστεψα ως Επανάσταση

Σύνθλιψέ με ανάμεσα στα δάχτυλα, στα δόντια.
Στόλισέ με βασιλικό και μέντα.
Θάψε με σε γυμνό οροπέδιο.

Εσένα πίστεψα σαν Επανάσταση

Ανάστησέ με στα μάτια σου, στον ουρανίσκο σου.

Οι κραυγές μου συνώνυμες της απελπισίας
συντρίβονται εκεί
όπου ο έρωτας αγκαλιάζει το θάνατο,
χορεύοντας ζεϊμπέκικο
και πίνοντας κρασί από την ήβη σου.

Ό,τι αγάπησα περιτρέχει τα όρια των εικόνων
και ανασαίνει τα χρώματα της αυγής.
Όσο για το κόκκινο
-στο γκρίζο των μαλλιών μου-
είναι αυτό που ξεστράτισε απ’ τις φλέβες μου...